2625. Müminlerin annesi Ayşe şunları anlattı: Resulallah, Medineye gelince Ebu Bekir ve Bilal sıtma hastalığına yakalandılar. Ben kendilerini ziyaret edip,
« Babacığım! Kendini nasıl hissediyorsun? Ey Bilal, kendini nasıl buluyorsun?» dedim. Ebu Bekir ı sıtma humması tutunca (şu beyti) söylerdi:
«Herkes evinde mutludur.
Ölüm ona takunya kayışından daha yakındır.»
Bilal-i Habeşi de sıtma nöbeti geçirince yüksek sesle şöyle derdi:
«Bir bilebilseydim: Mekki vadisinde güzel kokulu yumuşak otların arasında geceleyebilecek miyim?
Bir gün Mecenne sularına varabilecek miyim?
Mekkenin Şame ve Tafil dağlarını görebilecek miyim?»
Hazret-i Ayşe derki: Resulallaha gelip bunu haber verdiğimde şöyle niyaz etti: «Ya Rab! Bize Medineyi Mekkeden daha çok sevdir. Onu vebadan kurtar. Ölçeklerini (Ölçekle satılan şeylerini) bize bereketlendir. Medinenin sıtma hastalığını da Cuhfeye götür.»