2613. Ebu Hüreyre şunları anlattı: insanlar turfanda meyveyi gördüklerinde Resulallaha getirirler, o da meyveyi eline alınca:
« Allahım! meyvelerimizi bize bereketlendir, Medinemizde bize bolluk ver, sa ve müddümüzde bize bereketler ihsan eyle, Allahım Şüphesiz ki İbrahim senin kulun, halilin (dostun) ve peygamberindir. Ben de senin kulun ve peygamberinim. O Mekke için sana dua etti. Ben de Medine için sana dua ediyorum. Onun Mekke için senden talep ettiğinin benzerini ve bir misli fazlasını senden talep ediyorum» Sonra Resulallah gördüğü en küçük çocuğu çağırır, bu meyveyi ona verirdi.
« (Habibim) hatırla o zamanı kit İbrahim: Rabbim, demişti, bu şehri (Mekke-i Mükerremeyi) emniyetli kıl. Beni de oğullarımı da putlara tapmaktan uzak tut… Ey Rabbimiz! Ben evladlarımdan kimini (İsmail ) ile validesini (Haceri) senin mukaddes olan evinin yanında ekinsiz bir vadiye yerleştirdim. Ey Rabbimiz! Onları bu vadiye yerleştirmemin sebebi dosdoğru namazlarını kılmaları içindir. Artık sen insanlardan bir kısmının gönüllerini onlara meylettir ve onları bir kısım meyvelerle rızıklandır. Umulur ki onlar bu sebeple şükrederler.»