2166. Ebu Cemile Süneynden: Süleym oğullarından bir adam Ömer b. Hattab devrinde (sokağa) atılmış bir çocuk buldu. «Onu Ömer b. Hattaba getirdim» dedi. Ömer b. Hattab da:
« Bu çocuğu niçin aldın?» deyince adam:
« Ölüm tehlikesiyle karşı karşıya buldum ve aldım» dedi. Ömer b. Hattaba, o adamı tanıyan biri:
« Ya Emirel Müminin, o adam doğru bir kişidir» deyince Ömer ona:
« Öyle mi?» dedi. Tanıdık biri:
« Evet» diye cevap verdi. Bunun üzerine Ömer b. Hattab (adama hitaben):
« Gidebilirsin o hürdür, velası (mirası) sana ait, bakımı da hazineye aittir», dedi.