1321. Amr b. Şuayb anlatıyor: Resulallah, Huneynden çıktığı zaman Ciirraneye gitmek istiyordu. Orada bulunanlar da ganimetlerin taksimini istiyorlardı. Tam bu sırada Resulallahın devesi bir ağaca yaklaştı, ridası ağaca takılınca sırtından çıktı. Peygamber:
« Ridamı getirin!» buyurdu. Daha sonra ise şunları söyledi: «Allahın size ganimet olarak verdiklerini taksim etmeyeceğimden mi korkuyorsunuz? Kuvvet ve iradesi sayesinde yaşadığım Allaha yemin ederim ki, eğer Allah size Tihamedeki ağaçlar kadar nimet verse, yine aranızda bölüştürürdüm. Siz beni ne cimri, ne korkak, ne de yalancı olarak göremezsiniz» buyurdu. Bir yerde konakladığı zaman ordunun arasında ayağa kalkarak:
« İğneden ipliğe ne varsa getirin. Çünkü ganimete hıyanet, kıyamet gününde bunu yapanlar için bir ayıp, ateş ve büyük kusurdur» buyurdu. Daha sonra da yerden bir deve tüyü alarak (veya başka bir şey):
« Beni kuvvet ve iradesi ile yaşatan Allaha yemin ederim ki, Allahın size ganimet olarak verdiğinin beşte birinden şu kadar fazlası bile bana ait değildir. Bu beşte bir de yine size harcanır» buyurdu.