453. Sehl b. Sad es-Saidi anlatıyor: Resulallah Amr b. Avf oğullarının aralarını bulmak için gitmişti. Namaz vakti yaklaşınca müezzin, Ebu Bekire:
« İmam olur musun, kamet edeyim mi?» diye sordu, O da:
« Evet,» dedi. Ebu Bekir öne geçtiğinde, cemaat namazda iken Resulallah geldi, cemaate yetişip bir safla durdu. Bunun üzerine cemaat (Hazret-i Peygamberin geldiğini anlatmak için) el çırpıyordu. Fakat Ebu Bekir başını çevirdi ve Peygamberi gördü. Bunun üzerine Resulallah kendisine “devam et” mealinde işaret etti. Ebu Bekir, hiç aldırmıyordu. Cemaatin el çırpması çoğalınca Ebu Bekir ellerini kaldırarak, Resulallahın kendisine devam et, diye emredişinden dolayı, Allaha hamdettikten sonra geri geri çekilerek arkadaki safa girdi. Bu sefer Resulallah öne geçti, namazı kıldırıp bitirdi. Namazdan sonra:
« Ebu Bekir! Devam et dediğim halde niçin geri çekildin?» buyurdu. Ebu Bekir:
« Resulallahın önünde Ebu Kuhafenin oğlunun namaz kıldırması doğru olmaz!» cevabını verince Peygamber:
« Ekseriyetinizin namazda el çırptığını gördüm. Bu gibi durumlarda Sübhanallah, deyiniz. Bu şekilde anlatmak istediğinizi namazdakine anlatmış olursunuz. Namazda el çırpmak kadınlara mahsus bir harekettir,» buyurdu.