224. Kureyz oğlu Amirin azatlısı Ebu Said Rivayet eder: Resulallah, namaz kılan Kab oğlu Ubeyye seslendi, namazı bitirince camiden çıkmak üzere olan Resulü Ekreme yetişti. Peygamber, Übeyin elini tuttu ve şöyle buyurdu:
« Allahın ne Tevratta, ne İncilde, ne de Kuranda benzerini indirmediği surenin önemini öğrenmeden mescidden çıkmamanı istiyorum.» Übey der ki:
«Bunu işitince onu öğrenmem için adımlarımı yavaşlattıktan sonra:
«Ya Resulallah! Bana vadettiğin sureyi öğret!» dedim.» Resulallah:
« Namaza başlayınca ne okursun?» buyurdu. Ben de: «Elhamdü lillahi Rabbil alemin…» diye başlayıp Fatihayı sonuna kadar okudum. Bitirince, Resulallah:
« İşte bana verilen Kuran-ı Azimin en yüce suresi budur. Bu sure yedi ayettir» buyurdu.