66. Ebu Hüreyre anlatıyor: Resulallah mezarlığa gittiğinde «Esselamü aleyküm ey mezarlıkta yatan müminler! Allah dilediği zaman, biz de sizlere kavuşacağız.» dedi ve devamla «kardeşlerimizi görmeyi çok isterdim,»
«Ya Resulallah! Biz kardeşlerin değil miyiz?» dediler. Resulallah:
«Hayır, sizler aynı zamanda ashabımsınız. Kardeşlerim henüz gelmediler. Ben onları (ahirette) Havzın başında bekliyeceğim.» buyurdu. Ashab-ı Kiram:
« Ya Resulallah, ümmetinden senden sonra gelecekleri nasıl tanıyacaksın?» deyince:
«Söyleyin! Bir adamın siyah atları arasında alnında beyazlığı olan bir atı olsa onu tanımaz mı?» dedi. Onlar:
«Evet Ya Resulallah!» diye cevap verdiler. Peygamber: «İşte onlar, Kıyamet gününde dünyada iken aldıkları abdestlerden dolayı alınları nur gibi parlayarak gelirler. Ben dana önceden gidip kendilerini Havzın başında bekleyeceğim. O kimseler Havzımdan sahipsiz develer gibi kovulmazlar. Onlara «Hey! Gelin, gelin, gelin!» diye seslenirim. O sırada «Bunlar senden sonra dinlerinde çok şey değiştirdiler. «Dinlerinde, çok şeyler değiştirdiler.» demek, «sünnetini bıraktılar, bidat işlediler, dinde olmayanı şeyleri işlediler» demektir. denilir. Ben de; «Öyleyse benden uzak olsunlar! Uzak olsunlar! Uzak olsunlarl..» derim» buyurdu.