Esgıyanın oğlu Efridun Cemşidin soyundan gelmiştir. Fars nesep alimlerinden bazıları, Dahhaki yenip mülk ve devletini elinden alan Efridunun Nuhun kendisi olduğunu, diğer bazıları ise Efridunun Allahın Kuran-ı Kerimde zikrettiği ve İbrahim ile macerası olan Zülkarneynin kendisi olduğunu iddia ederler. Benim Efridunu burada zikretmemin sebebi, onun üç oğlunun kıssalarının ilerde bahsedileceği üzere Nuhun kıssasına benzemesi, hal ve gidişatının güzelliği, Dahhakin onun tarafından öldürülmüş bulunması, ayrıca bir rivayete göre Dahhakin helakinin Nuhun tarafından olduğu iddiası gibi hususlara dayanmaktadır.
Geri kalan diğer Fars nesep alimleri ise Efridunun nesebini hükümdar Cemşide nispet ederler. Cemşid ile Efridun arasında on batında on ata gelip geçmiş, Dahhakten korktukları için de hepsi Esğıyan adını almış, ancak kendilerine kırmızı renkli veya alaca renkli sığır sahibi Esğıyan gibi verilen lakaplarla birbirinden ayırt edilmeleri mümkün olmuştur. İlk önce filleri ehlileştirip onlara binen, katırlar üreten, ördek ve güvercin besleyen, teryak yapan Efridundur. Ayrıca o, zulme uğrayanların hakkını korumuş, halka Allaha ibadet etmeyi, insaflı hareket edip iyilik yapmalarını emretmiş, halkın Dahhak tarafından gasbedilen topraklarını ve diğer şeylerini kendilerine iade etmiş, ancak sahipleri bulunmayan mülk ve toprakları yoksul miskinlere vakfetmiştir.
Rivayete göre ilk önce Sufi ismini alan ve tıp ilmiyle meşgul olan kişi Efridundur.
Efridunun üç oğlu vardı. Büyük oğlunun adı Şerm (Selın) ikincisinin adı Tuc, Üçüncüsünün adı ise İrec idi. Kendisinden sonra oğullarının ayrılığa düşeceklerinden korkan Efridun hayatta iken idaresi altında bulunan memleketleri onların arasında üçe taksim etti. Bunu yaparken de onların hisselerine düşen paylannı üzerinde adlarının yazılı bulunduğu okların içerisine yerleştirdi ve her birine kura usulüyle bunlardan birisini almalarını emretti. Neticede Rum ve Mağrip (Batı) ülkeleri Şerme, Türk ve Çin ülkeleri Tuca, Irak Sind, Hind, Hicaz ve diğer ülkeler de İrece isabet etti. Ayrıca Efridun çok sevdiği üçüncü oğlu İrece taç ve tahtını da verdi. Efridun öldükten sonra üç oğlu arasında düşmanlık körüklendi, kendilerinden sonra da bu düşmanlık çocukları arasına sıçradı.
Zamanla aralarında kıskançlık hislerinin artması üzerine Tuc ile Şerm, kardeşleri İrecin ve onun iki oğlunun üzerine yürüyüp onları öldürdüler. Sonra bu kardeş ülkeleri kendi aralarında taksim ederek üç yüz yıl saltanat sürdüler.
Efridun, Nemrud, Nabat ahalisinden ve başkalarından Sevad Bölgesinde kalanların peşlerini takip edip onların ileri gelenlerini yok etti ve izlerini yeryüzünden sildi. Efridun ise beş yüz yıl saltanat sürdü.