Sonra Yerdin oğlu Hanuh, altmış beş yaşında iken Bavil bin Mahvil bin Hanuh bin Kayn bin Ademin kızı Hedane -ona Ezane de denir- ile evlenmiş, bu evlilikten Memşalah adında bir oğlu dünyaya gelmiştir. Memşalah doğduktan sonra Hanuh (İdris) üç yüz yıl daha yaşamış, sonra Allahın katına kaldırılmıştır. Hanuh henüz Allah katına kaldırılmazdan önce oğlu Meruşalahı Allahın emrini yerine getirmek ve çocuklarının durumu ile ilgilenmek üzere kendisine halef seçerek kendisini ve ailesini vasi tayin etti. Ayrıca onlara, yakında Allahın Kabilin çocuklarını ve onlarla münasebet Kuranları cezalandırıp azaba çarptıracağını bildirerek ailesini onlarla düşüp kalkmaktan menetti. Cihadda babası Hanuhun yolunu tutan Memşalah ilk defa ata binen kişi olmuştur. Bundan sonra Meruşalah yüz otuz yedi yaşında iken Azazil bin Enuşil bin Hanuh bin Kaynın kızı Arba ile evlendi, bu evlilikten Lemek adında bir oğlu dünyaya geldi. Lemek doğduktan sonra Meruşalah yedi yüz yıl daha yaşadı ve pek çok kız ve erkek çocukları oldu. Meruşalahın bütün ömrü dokuz yüz yirmi yedi yıl sürdü ve öldü; yerine oğlu Lemeki vasi tayin etti. Lemek ise kavmine öğütler verdi ve onları Kabilin çocuklarıyla düşüp kalkmaktan menetti; fakat onlar, Lemekin sözlerini dinlemediler; dağlık bölgede yaşayan bu kimseler topluca bulundukları yerden inip Kabilin çocukları arasına katıldılar.
Rivayet edildiğine göre, Memşalahın Lemekten başka Sabı adında bir oğlu daha vardı. Sabiler bu adı ondan almışlardır.
Meruşalahın oğlu Lemek, Berakil bin Mahvil bin Hanuh bin Kaynın kızı Kınuşı (Finuş) ile yüz seksen yedi yaşında iken evlendi, bu evlilikten aynı zamanda bir peygamber olan Nuh dünyaya geldi. Nuhun doğumundan sonra babası Lemek beş yüz doksan beş yıl daha yaşadı, birçok erkek ve kız evladı dünyaya geldikten sonra öldü. Lemekin oğlu Nuh ise beş yüz yaşında iken Berakil bin Mahvil bin Hanuh bin Kaynın kızı Azre ile evlendi; bu evlilikten Nuhun Sam, Ham ve Yafes adlarında üç oğlu düpyaya geldi. Nuh ise Ademin ölümünden yüz yirmi altı yıl sonra dünyaya geldi. Nuh büyüdükten sonra babası Lemek ona: “Bu dağda bizden başka kimsenin kalmadığını öğrendin. Sakın yalnızlık hissetme ve bu hatalı ümmetin yolundan gitme.” dedi. Nuh durmadan kavmini hakka davet edip onlara öğütler verdiyse de onlar onu alaya alıp istihzalarına devam ettiler.
Rivayet edildiğine göre, Nuh hükümdar Biveresbin zamanında yaşamış, onun tebaası olan halk Nuhun kavmi olmuş ve onları dokuz yüz elli sene Allahın yoluna davet etmiş, fakat yeni gelen her nesil, küfür yolunda tek bir millet halinde kendilerinden önce gelen nesli takip etmiş, neticede onların üzerine Allahazabım indirmiştir.
İbn Abbastan rivayette bulunan Ebu Salihten naklen İbn el-Kelbi bu hususta şöyle diyor:
“Lemekin Nuh adında bir oğlu oldu ve Nuh doğduğu zaman Lemek seksen iki yaşındaydı. O zaman halkı kötülükten men edecek hiçbir kimse yoktu. Bunun üzerine Allah, dört yüz seksen yaşında iken Nuhu onlara peygamber olarak gönderdi. O, kavmini yüz yirmi yıl hakka davet etti. Sonra Allah ona bir gemi yapmasını emretti. O da bir gemi yaptı ve altı yüz yaşında iken gemisine bindi. Nuh Tufanında boğulanlar boğuldu ve bu hadiseden sonra Nuh üç yüz elli yıl daha yaşadı.”
İlk gelen alimlerden bir grubun rivayetine göre, Adem ile Nuhun arasından on asırlık bir zaman geçmiş ve bu asırlar içinde yaşayanların hepsi de hak yolda bulunmuşlardır. Allaha karşı isyan ve küfür devri Nuhun peygamber olarak kavmine gönderildiği çağda başlarınştır. Allah tarafından kavmine elçi olarak gönderilen Nuh tevhide davet edici ve uyarıcı olarak gönderilen ilk peygamberdir. Bu görüş, aynı zamanda İbn Abbas ile Katadenin de görüşüdür.