172. Ebu Eyyub
Adı, Halid b. Zeyd b. Küleyb b. Salebe b. Abd b. Avf b. Ganmdır. Annesi Zehra bt. Sad b. Kays b. Amr b. İmruülkays b. Malik olup, Belharis b. el-Hazrec kabilesindendir. Ebu Eyyubun Abdurrahman adındaki oğlunun annesi, Ümmü Hasan bt. Zeyd b. Sabit b. ed-Dahhak olup Malik b. en-Neccaroğullarındandır. Bu oğlu vefat ettiğinden Ebu Eyyubun vefatından sonra neslinin devam ettiğini bilmemekteyiz. Ebu Eyyub; Musa b. Ukbe, Muhammed b. İshak, Ebu Maşer ve Muhammed b. Ömerin rivayetlerine göre, Ensardan yetmiş kişi arasında Akabe biatine katılmıştır. Muhammed b. İshak ile Muhammed b. Ömerin rivayetlerine göre Resulallah Ebu Eyyub ile Musab b. Umeyri kardeş ilan etmiştir. Resulallah , Kubadan Medineye geldiğinde, Ebu Eyyuba konuk olmuştur. Ebu Eyyub; Resulallah ile beraber Bedir, Uhud, Hendek ve diğer tüm gazvelere katılmıştır. Muhammed b. Sad dedi ki: Bana Şubeden şöyle dediği haber verildi: el-Hakeme, “Ebu Eyyub, Alinin (r) yapmış olduğu savaşlardan hangisine katıldı?” diye sordum. O da, “Harura savaşına katıldı.” dedi. Bize Ebu Muaviye ed-Darir ile Abdullah b. Nümeyr haber verdiler; dediler ki: Bize el-Ameş haber verdi. O, Ebu Zabyandan, o yaşlılarından, onlar da Ebu Eyyub el-Ensariden, kendisinin, Muaviye (r) döneminde, gaza yapmak üzere sefere çıktığını rivayet ettiler. Yine Ebu Eyyubdan; kendisinin hastalanıp gittikçe ağırlaşınca şöyle dediğini rivayet ettiler: “Ölürsem, düşmanla savaşmak üzere saf olduğunuz zaman, beni de [cenazemi de] kendinizle beraber [savaş meydanına] götürün. Düşmanla savaşmak üzere karşılıklı olarak saf düzenine girdiğiniz zaman, beni ayaklarınızın altına defnedin! Size Resulallahtan duyduğum bir hadisi anlatacağım. Eğer ağır hasta olmasaydım, onu size anlatmayacaktım. Resulallahtan şöyle dediğini duydum: “Kim Allaha şirk koşmaksızın ölürse, [neticede] Cennete girer.” Bize İsmail b. İbrahim el-Esedi haber verdi. O Eyyubdan, o da Muhammedden şöyle dediğini rivayet etti: Ebu Eyyub, Bedire katıldıktan sonra, Müslümanların çıktığı hiçbir gazadan geri kalmamıştır. Sadece, bir yıl genç bir adamın ordu komutanı olarak tayin edildiği bir savaşta [bu komutanın isteği üzerine] savaşa katılmayarak o yıl evde kaldı. Daha sonraki yıl, hayıflanarak üç kere, “Üzerime komutan olarak tayin edilenden bana ne!” dedi. [Ravi] dedi ki: “Ebu Eyyub hastalandığında ordunun başında Yezid b. Muaviye vardı. Yanına gelip de ziyaretinde bulunduğu sırada kendisine, “Bir ihtiyacın var mı?” dedi. O da, “Evet var. İhtiyacım şudur: Ölürsem, beni yükleyerek düşman arazisine götür. İmkan nispetinde beni orada alıkoy. İmkan bulamazsan beni oraya defnederek geri dön!” dedi. Bunun üzerine Ebu Eyyub vefat edince, Yezid onu [bir bineğe] yükleyerek beraberinde, düşman topraklarına götürdü. Ancak onu orada fazla bekletme imkanı bulamadığından oraya defnederek geri döndü. [Ravi] dedi ki: “Ebu Eyyub (rh) Allah Teala; Allah yolundaki savaşa ister hafif, ister ağır olarak gidin! buyurmuştur. Ben de hem hafif, hem de ağır olarak savaşa gitmiş olmaktan başka bir şekilde kendimi görmedim.” derdi. Bize Ömer b. asım haber verdi; dedi ki: Bize Hemmam haber verdi. O asım b. Behdeleden, o da Mekke halkından olan bir adamdan şunu rivayet etti: Ebu Eyyub, Yezidin kendisini ziyaret ettiği sırada ona şöyle dedi: “Benden halka selam söyle. Beni alıp, ellerinden geldiğince uzaklara götürsünler!” Yezid de onun selamını ve söylediklerini halka anlatınca, onlar da onun selam ve mesajını alarak cenazesini götürebildikleri yere kadar götürdüler. Muhammed b. Ömer dedi ki: H. 52 yılında Ebu Eyyub, Yezid b. Muaviyenin, babası olan Muaviyenin hilafeti döneminde Kostantiniyyeye [İstanbula] düzenlediği gaza esnasında vefat edince, Yezid b. Muaviye onun cenaze namazını kıldırdı ve cenazesini, Rum topraklarındaki Kostantiniyye kalesinin duvarının dibine defnetti. Muhammed b. Ömer dedi ki: Bana gelen habere göre, Rumlar onun kabrine yemin ederek sözleşirler, onun kabrini tamir ederler, kıtlık olduğunda da onu vesile yaparak Allahtan yağmur talebinde bulunurlardı.
173. Sabit b. Halid
[Sabit b. Halid] b. en-Numan b. Hansa b. Asire b. Abd b. Avf b. Ganm. Kendisinin Dübeyye denilen bir kızı vardı. Kızının annesi İdam bt. Ömer b. Muaviye olup, Mürreoğullarındandır. Dübeyye, Zeyd b. Sabitin kardeşi Yezid b. Sabit b. ed-Dahhak ile evlenmiş olup ondan Umare adını verdikleri bir çocuk dünyaya gelmiştir. Sabit b. Halidin nesli tükenmiş olup geride kalanı olmamıştır. Sabit; Bedir ve Uhudda bulunmuştur.
174. Umare b. Hazm
[Umare b. Hazm] b. Zeyd b. Levzan b. Amr b. Abd b. Avf b. Ganm. O, Amr b. Hazmın kardeşidir. İkisinin anneleri, Halide bt. Ebu Enes b. Sinan b. Vehb b. Levzan olup, Saideoğullarındandır. Umarenin -küçük yaşta vefat eden- Malik adında bir oğlu vardı. Bunun annesi, en-Nevvar bt. Malik b. Sırme b. Malik b. Adi b. amir olup, Adi b. en-Neccaroğullarındadır. Malikin anne bir kardeşleri ise; Yezid ile Zeyddir. Bunlar, Sabit b. ed-Dahhak b. Zeydin çocukları olup, Malik b. en-Neccaroğullarındandır. Musa b. Ukbe, Muhammed b. İshak, Ebu Maşer ve Muhammed b. Ömerin rivayetlerine göre Umare, Ensardan yetmiş kişiyle beraber Akabe biatinde bulunmuştur. Umare b. Hazm, Esad b. Zürare ve Avf b. Afra Müslüman olduklarında, Malik b. en-Neccaroğullarına ait putları kırmışlardır. Resulallah Umare b. Hazm ile Muhriz b. Nadleyi kardeş ilan etmiştir. Umare; Resulallah ile beraber Bedir, Uhud, Hendek ve diğer tüm gazvelere katılmıştır. Mekkenin fethi esnasında, Malik b. en- Neccaroğullarının sancağını taşımaktaydı. Halid b. Velid ile beraber, dinden dönen gruplara karşı savaşa çıkmış olup, Ebu Bekir es-Sıddık döneminde, H. 12 yılında Yemamede şehit olarak öldürülmüştür. Vefatından sonra nesli devam etmemiştir.
175. Süraka b. Kab
[Süraka b. Kab] b. Amr b. Abdüluzza b. Gaziyye b. Amr b. Abd b. Avf b. Ganm. Annesi, Umeyre bt. en- Numan b. Zeyd b. Lebid b. Hıdaş olup, Adi b. en-Neccaroğullarındandır. Sürakanın Çocukları: 1. Zeyd: Kadisiyyede, Cisrü Ebu Ubeyd savaşında öldürülmüştür. 2. Suda: Bu Ümmü Hakimdir. Bu ikisinin anneleri, Ümmü Zeyd bt. Seken b. Utbe b. Amr b. Hadic b. amir b. Cüşem b. b. el-Haris b. el-Hazrectir. 3. Naile: Bunun annesi, ümmü veleddir. Ebu Maşer, Muhammed b. Ömer ve Abdullah b. Muhammed b. Umare el-Ensari, Süraka b. Abdüluzza b. Gaziyyenin nesebi hakkında böyle demişlerdir. İbrahim b. Sadın, Muhammed b. İshaktan naklettiği rivayete göre ise onun nesebi, “Abdüluzza b. Urve” şeklinde devam etmektedir. Harun b. Ebu İsanın, Muhammed b. İshaktan naklettiği rivayete göre ise, Abdüluzza b. Azre şeklindedir. Ancak her ikisinin rivayeti de yanlış olup, nesebi, Abdüluzza b. Gaziyye şeklinde olmalıdır. Süraka b. Kab; Resulallah ile beraber Bedir, Uhud, Hendek ve diğer tüm gazvelere katılmıştır. Muaviye b. Ebu Süfyanın hilafeti döneminde vefat etmiş olup, soyu devam etmemiştir.
176. Harise b. en-Numan
[Harise b. en-Numan] b. Nefa b. Zeyd b. Ubeyd b. Salebe b. Ganm. Annesi, Cade bt. Ubeyd b. Salebe b. Ubeyd b. Salebe b. Ganmdır. Harisenin Çocukları. 1. Abdullah, 2. Abdurrahman, 3. Sevde: Bu kızı, Resulallaha biat eden kadınlardandır. 4. Amre: Bu da Resulallaha biat eden kadınlardandır. 5. Ümmü Hişam: Bu da yine Resulallaha biat eden kadınlardandır. Bunların anneleri, Ümmü Halid bt. Halid b. Yaiş b. Kays b. Amr b. Zeydümenat b. Adi b. Amr b. Malik b. en-Neccardır. 6. Ümmü Külsum: Bunun annesi, Abdullah b. Gatafanoğullarındandır. 7. Emetüllah: Bunun annesi, Cünduoğullarındandır. Harise, “Ebu Abdullah” künyesiyle bilinirdi. Resulallah ile beraber Bedir, Uhud, Hendek ve diğer tüm gazvelere katılmıştır. Harise dedi ki: “Ben bir yıl içinde Cibrili iki kez gördüm. Biri, es-Savran gününde, Resulallahın Beni Kureyzanın üzerine yürüğü sırada, bize Dihye b. Halife el-Kelbinin kılığında uğrayarak bize silah kuşanmamızı tavsiye etmişti. Bir de; Huneynden döndüğümüz sırada, cenazelerin bulunduğu yerde, Resulallah ile konuşurken ben daha selam vermeden Cibril, “Bu kimdir ya Muhammed!” dedi. Resulallah da, “O, Harise b. en-Numandır.” buyurdu. O da dedi ki: “O, [Harise] Huneyn gününde sabredip sebat eden, bu nedenle de Allahın cennette rızıklarını tekeffül ettiği yüz kişiden biridir. Eğer selam vermiş olsaydı, elbette biz onun selamını alarak karşılık verecektik.” dedi. Bize Abdurrahman b. Yunus haber verdi; dedi ki: Bize Muhammed b. İsmail b. Ebu Füdeyk haber verdi; dedi ki: Bana Muhammed b. Osman anlattı. O da babasından şunu rivayet etti: Harise b. en-Numan, gözleri görmez hale gelince, namaz kıldığı yerden odasının kapısına bir ip bağladı. Yanına da içinde hurma veya başka yiyecek maddelerinin bulunduğu bir kap koydu. Bir fakir gelip selam verince, Harise o hurmadan alır, ipe tutunarak odasının kapısına kadar gelir ve hurmaları gelen fakire verirdi. Aile efradı, “Biz sana yeterliyiz.” dediklerinde; “Ben Resulallahtan şöyle buyurduğunu duydum: “Fakire bir şeyler vermek, insanı kötü bir şekilde ölmekten korur.” derdi. Muhammed b. Ömer dedi ki: Harise b. en-Numanın, Resulallahın Medinedeki evine yakın bir evi vardı. Resulallah , yeni bir evlilik yaptığında [oturduğu evi onlara vererek] kendisine ait yeni bir eve taşınırdı. Öyle ki Resulallah , “Harise b. en-Numanın bizim için evini değiştirmesinden dolayı utanır hale geldim.” buyurdu. Harise b. en-Numan, Muaviye b. Ebu Süfyanın hilafeti dönemine kadar hayatta kaldı. Allah ona rahmet eylesin! Vefatından sonra nesli devam etmiştir. Torunlarından Ebür-Rical diye bilinen birisi vardı. Bunun adı, Muhammed b. Abdurrahman b. Abdullah b. Harise b. en-Numandır. Ebür-Ricalin annesi, Amre bt. Abdurrahman b. Sad b. Zürare olup, en-Neccaroğullarındandır.
177. Süleym b. Kays
[Süleym b. Kays] b. Kahd. Kahdın esas adı, Halid b. Kays b. Salebe b. Ubeyd b. Salebe b. Ganmdır. Annesi, Süleym bt. Halid b. Tume b. Sühaym b. el-Esved olup, Malik b. en-Neccaroğullarındandır. Süleym; Resulallah ile beraber Bedir, Uhud, Hendek ve diğer tüm gazvelere katılmıştır. Osman b. Affanın hilafeti döneminde, gerisinde nesil bırakmadan vefat etmiştir. Ancak kardeşi Kays b. Kays b. Kahdın vefatından sonra geride kalanları vardı. Süleymin geride kalanı olmadığı halde, sırf Bedirde bulunmasından ötürü bazıları, soylarının ona uzandığını söylerler.
178. Süheyl b. Rafi
[Süheyl b. Raf] b. Ebu Amr b. aiz b. Salebe b. Ganm. O, Sehl b. Rafiin kardeşi olup, her ikisi de Resulallahın mescidinin, üzerinde inşa edildiği ve daha önce hurmaların harmanlandığı yerin sahipleri olup Ebu Ümame Esad b. Zürarenin [velayetinde olan] yetimler idiler. Abdullah b. Übey b. Selul bu iki genci kast ederek, “Muhammed beni, Sehl ve Süheylin harman yerinden çıkardı!” demişti. Sehl, Bedirde bulunmadı. Sehl ve Süheylin anneleri, Züğaybe bt. Sehl b. Salebe b. el-Haris olup, Malik b. en- Neccaroğullarındandır. Süheyl ise başta Resulallah ile beraber Bedir, Uhud, Hendek ve diğer tüm gazvelere katılmıştır. Süheyl, Ömer b. el-Hattabın (r) hilafeti döneminde, gerisinde çocuk bırakmadan vefat etti. aiz b. Salebe b. Ganmin tüm çocukları vefat ettiğinden onlardan hiç kimse kalmamıştır.
179. Mesud b. Evs
[Mesud b. Evs] b. Zeyd b. Asrem b. Zeyd b. Salebe b. Ganm. Annesi, Amre bt. Mesud b. Kays b. Amr b. Zeydümenat olup, Malik b. en-Neccaroğullarındandır. Amre Resulallaha biat eden kadınlardandır. Mesud b. Zeydin Çocukları: 1. Sad, 2. Ümmü Amr: Bu ikisinin anneleri, Habibe bt. Eslem b. Haris b. Adi b. Mecdea b. Harise b. el-Haris olup Evs kabilesindendir. Yukarıda zikredilen nesep, Muhammed b. Ömer, Abdullah b. Muhammed b. Umare el-Ensarinin rivayetlerine göredir. Muhammed b. İshak ve Ebu Maşere göre ise, nesebi şöyledir: Mesud b. Evs b. Asrem b. Zeyddir. Muhammed b. İshak ve Ebu Maşer, -Muhammed b. Ömer ve Abdullah b. Muhammed b. Umare el-Ensarinin zikrettikleri gibi, gibi-, Zeydi Evsin babası olarak zikretmemişlerdir. Mesud; Resulallah ile beraber Bedir, Uhud, Hendek ve diğer tüm gazvelere katılmıştır. Arkasında nesil bırakmadan Ömer b. el-Hattab döneminde vefat etmiştir.
180. Kardeşi Ebu Huzeyme b. Evs
[Ebu Huzeyme b. Evs] b. Zeyd b. Asrem b. Zeyd b. Salebe b. Ganm. Annesi, Amre bt. Mesud b. Kays b. Amr b. Zeyddir. Ebu Huzeyme; Resulallah ile beraber Bedir, Uhud, Hendek ve diğer tüm gazvelere katılmıştır. Osman b. Affanın (r) hilafeti döneminde gerisinde çocuk bırakmadan vefat etmiştir. Asrem b. Zeyd b. Salebe b. Ganmın tüm çocukları vefat ettiğinden onlardan hiç kalan olmamıştır.
181. Rafi b. el-Haris
[Rafi b. el-Haris] b. Sevad b. Zeyd b. Salebe b. Ganm. Muhammed b. Ömer, Rafiin dedesinin adını bu şekilde “Sevad” olarak zikrederken, Abdullah b. Muhammed b. Umare el-Ensari onun adını, el-Esved b. Zeyd b. Salebe b. Ganm olarak ifade etmiştir. Rafiin, el-Haris adında bir oğlu vardı. Rafi, Resulallah ile beraber Bedir, Uhud, Hendek ve diğer tüm gazvelere katılmıştır. Osman b. Affanın (r) hilafeti döneminde, gerisinde nesil bırakmayarak vefat etmiştir.
182. Muaz b. el-Haris
[Muaz b. el-Haris] b. Rifaa b. el-Haris b. Sevad b. Malik b. Ganm. Annesi, Afra bt. Ubeyd b. Salebe b. Ganm b. Malik b. en-Neccardır. Muaz nesep olarak Afraya nisbet edilir. Muazın Çocukları: 1. Ubeydullah: Annesi, Habibe bt. Kays b. Zeyd b. amir b. Sevad b. Zaferdir. Zafer, Kab b. el-Hazrec b. Amrdır. Amr da en-Nebit b. Malik b. el-Evstir. 2. el-Haris, 3. Avf, 4. Selma: Abdullahın annesidir. 5. Remle. Bu beşinin anneleri, Ümmül-Haris bt. Sebre b. Rifaa b. el-Haris b. Sevad b. Malik b. Ganm b. Malik b. en-Neccardır. 6. İbrahim, 7. Ayşe: Bu ikisinin anneleri, Ümmü Abdullah bt. Nümeyr b. Amr b. Ali olup, Cüheyne kabilesindendir. 8. Sare: Annesi, Ümmü Sabittir. O da Remle bt. el-Haris b. Salebe b. el-Haris b. Salebe b. Malik b. en- Neccardır. Muhammed b. Ömer dedi ki: Muaz b. el-Haris ile Rafi b. Malik ez-Zürakinin Ensardan Mekkede ilk Müslüman olan sekiz kişi arasında sayılanların ilkleri oldukları rivayet olunmaktadır. Yine Mekkede Ensardan ilk defa Resulallah ile görüşüp Müslüman olan ilk altı kişiden oldukları ve bunlardan önce Ensardan hiç kimsenin Resulallah ile görüşmediği rivayet edilmektedir. Muhammed b. Ömer dedi ki: Bu altı kişinin durumuyla ilgili söylenenler, bize göre sözlerin en sağlamıdır. [Kaynağımız olan bütün alimlerin] ittifakıyla, Muaz b. el-Haris, her iki Akabe biatinde de bulunmuştur. Resulallah Muaz b. el- Haris b. Afra ile Mamer b. el-Harisi kardeş ilan etmiştir. Muaz b. el-Haris, Osman b. Affanın (r) öldürülmesinden sonra, Ali b. Ebu Talib ile Muaviye b. Ebu Süfyanın savaşları sırasında vefat etmiş olup, bu güne kadar nesli devam etmektedir.
183. Kardeşi Muavviz b. el-Haris
[Muavviz b. el-Haris] b. Rifaa b. el-Haris b. Sevad b. Malik b. Ganm. Annesi, Afra bt. Ubeyd b. Salebe b. Ubeyd b. Salebe b. Ganm b. Malik b. en-Neccardır. Muavvizin Çocukları: er-Rübeyyi bt. Muavviz, Umeyre bt. Muavviz. Bu iki çocuğunun anneleri, Ümmü Yezid bt. Kays b. Zeura b. Haram b. Cündüb b. amir b. Ganm b. Adi b. en-Neccardır. Muavviz, Ensardan yetmiş kişi arasında Akabe biatinde bulunmuştur. Bu durum, sadece Muhammed b. İshakın rivayetine göredir. Muavviz, kardeşi Avf b. el-Haris ile beraber Bedirde de bulunup, Ebu Cehili durduruncaya kadar vuran, Ebu Cehilin de (Allah ona lanet etsin) ikisinin üzerine hamle yaparak kendilerini öldürdüğü gençlerden biridir. Ebu Cehil, bu iki kardeşin indirdiği darbelerle yere serilmiş iken Abdullah b. Mesud (rh) gelerek onun işini bitirmiştir. Muavviz b. el-Haris, gerisinde nesil bırakmadan vefat etmiştir.
184. Kardeşleri Avf b. el-Haris
[Avf b. el-Haris] b. Rifaa b. el-Haris b. Sevad b. Malik b. Ganm. Annesi, Afra bt. Ubeyd b. Salebe b. Ubeyd b. Salebe b. Ganmdır. Muhammed b. Ömerin rivayetine göre o, Ensardan Mekkede Müslüman olan ilk altı kişiden biri olup her iki Akabe biatinde de bulunmuştur. Muhammed b. İshakın rivayetine göre ise, sadece son Akabe biatine katılan yetmiş kişilik Ensar heyeti içinde yer almıştır. Ebu Maşer, Muhammed b. Ömer ve Abdullah b. Muhammed b. Umare el-Ensarinin rivayetlerine göre, kendisi ve diğer iki kardeşi Muaz ve Muavviz olmak üzere üç kardeş olarak Bedire katılmışlardır. Muhammed b. İshak ise, onlara Rifaa b. el-Haris b. Rifaayı da ekleyerek onlardan Bedire katılanların sayısını dörde çıkarmaktadır. Ancak Muhammed b. Ömer, “Bu durum bizce sabit değildir.” demiştir. Avf, Bedir gününde hazır bulunmuş, o gün kardeşi Muavviz ile birlikte Ebu Cehil b. Hişamı belirleyip ona vurarak yaraladıktan sonra, Ebu Cehil de Avfı şehit etmiştir. Avfın vefatından sonra nesli devam etmiştir. Bize Yezid b. Harun haber verdi; dedi ki: Bana Cerir b. Hazim haber verdi; dedi ki: Ben Muhammed b. Sirinden, Ebu Cehilin öldürülmesiyle ilgili olarak şöyle dediğini duydum: “Afranın iki oğlu ona öldürücü darbe indirdikten sonra, İbn Mesud da onun işini bitirdi.”
185. en-Numan b. Amr
[en-Numan b. Amr] b. Rifaa b. Sevad b. el-Haris b. Sevad b. Malik b. Ganm. Annesi, Fatıma bt. Amr b. Atiye b. Hansa b. Mebzul b. Amr olup Mazin b. en-Neccaroğullarındandır. O, Numan adının küçültme şekli olan Nuayman denilen kişidir. Numanın Çocukları: 1. Muhammed, 2. amir, 3. Sebre, 4. Lübabe, 5. Kebşe, 6. Meryem, 7. Ümmü Habib, 8. Emetüllah. Bunlar; farklı ümmü veledlerden dünyaya gelmişlerdir. 9. Hakime: Bunun annesi, Sehmoğullarındandır. Sadece Muhammed b. İshakın rivayetine göre, Numan, Ensardan yetmiş kişi arasında son Akabe biatinde bulunmuştur. Ayrıca Resulallah ile beraber Bedir, Uhud, Hendek ve diğer tüm gazvelere katılmıştır. Bize Muhammed b. Humeyd el-Abdi haber verdi. O, Mamer b. Raşidden, o da Zeyd b. Eslemden şöyle dediğini rivayet etti: Nuayman veya Ebün-Nuayman, nebiz [şarap] içip de sarhoş olmasından dolayı Resulallaha getirildiğinde Resulallah ona içki haddinin uygulanmasını emretti. Sonra [aynı sebepten] tekrar getirilince tekrar ceza uygulandı. Yine tekrar getirilince, tekrar ceza uygulandı. Bu durum, dört veya beş kere tekrarlandı. Adamın biri, “Allahım ona lanet et! Ne kadar çok içiyor da, ne kadar da sopa yiyor?” dedi. Bunun üzerine Resulallah; “Ona lanet getirme! Zira o, Allahı ve Resulünü çok sever.” buyurdu. Bize el-Mualla b. el-Esed el-Ammi haber verdi; dedi ki: Bize Vüheyb b. Halid haber verdi. O da Eyyub b. Muhammedden şöyle dediğini rivayet etti: Resulallah şöyle buyurdu: “Nuaymana hayırdan başka bir şey söylemeyin! Zira o, Allah ve Resulünü çok sever.” Muhammed b. Ömer dedi ki: en-Nuayman, Muaviye b. Ebu Süfyanın hilafeti dönemine kadar hayatta kaldı. Soyu devam etmemiştir.
186. amir b. Muhalled
[amir b. Muhalled] b. el-Haris b. Sevad b. Malik b. Ganm. Annesi, Umare bt. Hansa b. Asire b. Abd b. Avf b. Ganm b. Malik b. en-Neccardır. amir, Resulallah ile beraber Bedir, Uhud, Hendek ve diğer tüm gazvelere katılmıştır. Uhud gününde, H. 32. ayın başında Şevval ayında şehit düştü. Vefatından sonra nesli devam etmemiştir.
187. Abdullah b. Kays
[Abdullah b. Kays] b. Halde b. el-Haris b. Sevad b. Malik b. Ganm. Abdullahın Çocukları: 1. Abdurrahman, Umeyre: Bu ikisinin anneleri, Suad bt. Kays b. Muhalled b. el-Haris b. Sevad b. Malik b. Ganmdır. 2. Ümmü Avn bt. Abdullah: Bunun annesinin kim olduğunu bilmemekteyiz. Abdullah b. Kays, Bedir ve Uhudda bulundu. Abdullah b. Muhammedb. Umare el-Ensari, onun Uhud gününde şehit olarak öldürüldüğünü zikretmiştir. Muhammed b. Ömer ise, “O, Uhudda şehit olmadı. Resulallah ile beraber tüm savaşlara katılmış olup, Osman b. Affanın (r) hilafeti döneminde vefat etmiştir.” demiştir. Soyu devam etmemiştir.
188. Amr b. Kays
[Amr b. Kays] b. Zeyd b. Sevad b. Malik b. Ganm. Ebu Maşer, Muhammed b. Ömer ve Abdullah b. Muhammed b. Umare el-Ensarinin rivayetlerine göre Bedirde bulunmuştur. Musa b. Ukbe ve Muhammed b. İshak ise, onun Bedirde bulunduğunu zikretmemişlerdir. Ancak hepsi ittifakla; “O, Uhudda şehit düşmüş ve kendisini Nevfel b. Muaviye ed-Deyli şehit etmiştir. Bu da H. 32. ayın başlarında Şevval ayında vuku bulmuş olup, vefatından sonra nesli devam etmiştir.” demişlerdir.
189. Oğlu Kays b. Amr
[Kays b. Amr] b. Kays b. Zeyd b. Sevad b. Malik b. Ganm. Annesi, Ümmü Haram bt. Milhan b. Halid b. Zeyd b. Haram b. Cündüb olup, Adi b. en-Neccaroğullarındandır. Ebu Maşer, Muhammed b. Ömer ve Abdullah b. Muhammed b. Umare el-Ensarinin rivayetlerine göre, Bedirde bulunmuştur. Ancak Musa b. Ukbe ile Muhammed b. İshak onu Bedirde bulunanlar arasında zikretmemişlerdir. Hepsi, ittifakla dediler ki: O, Uhud günüde, gerisinde nesil bırakmadan şehit olarak öldürülmüştür. Ancak kardeşi Abdullah b. Amr b. Kaysın nesli devam etmiştir. Abdullah, “Ebu Übey” olarak künyelendirilirdi. Geride kalan evladı, Şam dolaylarında Beytülmakdiste ikamet etmişlerdir.
190. Sabit b. Amr
[Sabit b. Amr] b. Zeyd b. Adi b. Sevad b. Malik b. Ganm. Musa b. Ukbe, Ebu Maşer, Muhammed b. Ömer ve Abdullah b. Muhammed b. Umare el-Ensarinin rivayetlerine göre Bedirde bulunmuştur. Ancak Muhammed b. İshak onu Bedirde bulunanlar arasında zikretmemiştir. [Kaynağımız olan alimlerin] hepsinin ittifakıyla Uhudda bulunmuş ve o gün, gerisinde nesil bırakmadan şehit olmuştur.