[Sad b. Ubeyd] b. en-Numan b. Kays b. Amr b. Zeyd b. Ümeyye b. Zeyd. Bu zat, kendisine, “Sadül-Kari” denilen kişidir. “Ebu Zeyd” künyesiyle bilinir. Kufeliler, onun Resulallah döneminde Kuranı bir araya getiren kişilerden birisi olduğunu rivayet etmişledir. Muhammed b. İshak ile Ebu Maşer de onun nesebini, “Sad b. Ubeyd b. en-Numan b. Kays” olarak zikretmektedirler. Kendisi, Resulallah ile beraber Bedir, Uhud, Hendek ve diğer tüm gazvelere katılmıştır. Oğlu Umeyr b. Sad ise, bir müddet Ömer b. el-Hattabın Şam valiliğini yapmıştır. Sad b. Ubeyd, Hicri 16 yılında altmış dört yaşındayken Kadisiyye savaşında şehit düşmüş olup, geride kalan kimsesi yoktur. Bize Haccac b. Muhammed haber verdi. O Şubeden, o Kays b. Müslimden, o da Abdurrahman b. Ebu Leyladan şöyle dediğini rivayet etti: Sad b. Ubeyd, Resulallahın arkadaşlarından biriydi. Ebu Ubeydenin yaralandığı gün hezimete uğramıştı. Kendisi “el-Kari” olarak adlandırılırken, Resulallahın arkadaşları arasında ondan başka böyle isimlendirilen bir kimse yoktu. Ömer ona, “Şam hakkında ne dersin? Müslümanlar orada kanlarını akıttılar, düşmanlar da onlara karşı cesaret kazandılar. Üzerindeki kan izlerini yıkamanı umarım.” dedi. O da, “Hayır! Sadece, firar ettiğim ve düşmanların bana yapmak istediklerini yaptıkları yerde…” diyerek Kadisiyyeye geldi ve orada şehit düştü. Bize Muhammed b. Abdullah el-Esedi haber verdi; dedi ki: Bize Süfyan haber verdi. O, Kays b. Müslimden, o Abdurrahman b. Ebu Leyladan, o da Sad b. Ubeydden onlara hitap ederek şöyle dediğini rivayet etti: “Biz yakında düşmanla karşılaşacağız ve yarın şehit olacağız. Bizim kanımızı yıkamayınız! Üzerimizdeki elbiseden başka bir şeyle de kefenlenmek de istemiyoruz.”