[Muhammed b. Mesleme b. Seleme] b. Halid b. Adi b. Mecdea b. Harise b. el-Haris b. el-Hazrec b. Amr. O, en-Nebit b. Malik olup, Evs kabilesindendir. Annesi, Ümmü Sehmin adı, Huleyde bt. Ebu Ubeyd b. Vehb b. Levzan b. Abdüvüd b. Zeyd b. Salebe b. el-Hazrec b. Saide b. Kab olup Hazrec kabilesindendir. Muhammed b. Meslemenin çocuk olarak on oğlu ve altı kızı bulunmaktaydı. Kendisi, Abdurrahman adındaki büyük oğlunun adıyla künyelendiriliyordu [“Ebu Abdurrahman” künyesiyle biliniyordu]. Muhammed b. Meslemenin çocukları şunlardır: 1. Abdurrahman, 2. Ümmü İsa, Ümmül-Haris: Buraya kadar olan çocuklarının anneleri, Ümmü Amr bt. Selame b. Vakş b. Zuğbe b. Zeura b. Abdüleşhel olup, Ümmü Amr, Seleme b. Selamenin kız kardeşidir. 3. Abdullah, 4. Ümmü Ahmed: Bunların anneleri, Amre bt. Mesud b. Evs b. Malik b. Sevad b. Zaferdir. O da Evs kabilesinden Kab b. el-Hazrectir. 5. Sad, Cafer, 6. Ümmü Zeyd: Bunların anneleri, Kuteyle bt. el-Husayn b. Damdam olup, Kaysü Aylandan Mürre b. Avfoğullarındandır. 7. Ömer adındaki çocuğunun annesi, Zehra bt. Ammar b. Mamer olup, Kaysü Aylan kabilesinden Mürreoğullarının Husayleoğulları kolundandandır. 8. Enes, 9. Amre: Bu iki çocuğunun anneleri, Kelb batınlarından biri olan el-Etibba batnındandır. 10. Kays, 11. Zeyd, 12. Muhammed: Bunların anneleri, ümmü veleddir. 13. Mahmud: Bu oğlunun zürriyeti yoktu. 14. Hafsa: Bu ikisinin anneleri, yine bir ümmü veleddir. Muhammed b. Mesleme, Medinede Musab b. Umeyrin vasıtasıyla Müslüman olmuştur. Bu da Üseyd b. el-Hudayr ile Sad b. Muazın İslamiyetlerinden önceydi. Resulallah , Muhammed b. Mesleme ile Ebu Ubeyde b. el-Cerrahı kardeş ilan etmiştir. Muhammed, Bedir ile Uhudda hazır bulundu. Uhud savaşında, bir müddet halkın genelde Resulallaha sırt çevirdiği kritik bir zamanda o, hep Resulallahın yanında kalarak sebat gösterenler arasında olmuştur. Tebuk hariç, Hendek ile beraber diğer tüm savaşlarda, Resulallah ile beraber bulunmuştur. Resulallah , Tebuk seferine çıktığında, kendisini Medinede yerine vekil olarak bırakmıştı. Muhammed b. Mesleme, Kab b. el-Eşrefi öldürenler arasında yer almıştı. Resulallah , otuz kişilik atlılardan oluşan bir askeri birliğin başında onu, Bekir b. Kilaboğullarından olan “el-Kurta” halkına gönderdi. O da onlara baskın düzenleyerek kendilerinden ganimet aldı. Bunları Medineye getirerek Resulallaha teslim etti. Daha sonra, Resulallah onu, on kişilik bir askeri birliğin başında Zül-Kassaya gönderdi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Muaz b. Muhammed haber verdi. O da asım b. Ömer b. Katadeden şöyle dediğini rivayet etti: Resulallah Kaza umresini ifa etmek üzere yola çıkınca, Zül-Huleyfeye vardı. Burada 100 kişilik bir atlı birliğinin başına Muhammed b. Meslemeyi komutan tayin ederek onları öncü kuvvet olarak gönderdi. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana İbrahim b. Cafer anlattı. O da babasından şöyle dediğini rivayet etti: Muhammed b. Mesleme [çocuklarına hitaben]; “Yavrularım, bana Resulallahın savaşlarını ve onun nerelerde bulunduğunu sorun! Zira ben Tebuk seferi hariç, kendisiyle beraber, tüm savaşlarda bulundum. Tebuk seferine de, Resulallahın beni Medinede kendi yerine vekil bırakmasından dolayı katılamadım. Bana yine onun seriyyelerini sorun. Zira bunlardan hiçbiri bana gizli, kapalı kalmamıştır. Bunlara ya bizzat katıldım veya ne zaman çıkıldığından bilgim oldu.” Bize İsmail b. İbrahim el-Esedi haber verdi. O, Ebu Hayyan et-Teymiden, o da İbaye b. Rifaa b. Rafiden, -Muhammed b. Meslemenin rivayet ettiği hadisi kapsamında- şunu rivayet etti: “Muhammed b. Mesleme, uzun boylu, iri yarı, esmer tenli bir adamdı.” Muhammed b. Ömer, onun niteliklerine şunları da ekledi; dedi ki: “Muhammed b. Mesleme, orta boylu, saçları dökük, bir adamdı.” Bize Yezid b. Harun haber verdi; dedi ki: Bize Hişam b. Hassan haber verdi. O da el-Hasandan şunu rivayet etti: Resulallah , Muhammed b. Meslemeye bir kılıç vererek, “Müşriklerle savaşıldığı sürece, sen de bu kılıçla onlarla savaş! Ancak Müslümanların karşı karşıya geldiklerini görürsen, onu Uhuda götür ve kırılıncaya kadar onu (oradaki taşlara) çal! Daha sonra evine dön. Sana haksız günahkar bir el uzanıncaya kadar veya senin hakkında [Allah tarafından] kararlaştırılmış bir ölüm gelip çatıncaya kadar orada kal!” buyurdu. Bize Affan b. Müslim haber verdi; dedi ki: Bize Ebu Avane haber verdi. O Eşas b. Süleymden, o Ebu Bürdeden, o da Dubaya b. Husayn es-Salebiden şöyle dediğini rivayet etti: Biz Huzeyfe ile beraber oturmaktayken, dedi ki: “Ben, fitnenin kendisinden hiçbir şey eksiltemeyeceği bir adam biliyorum.” Biz de, “O, kimdir?” dedik. Dedi ki: “O, Muhammed b. Mesleme el-Ensaridir.” Huzeyfe vefat edip, bazı adamlardan da alabildiğine fitneler sadır olunca, ben su kuyusu bulunan bir ailenin yanına geldim. Bir anda köşede kurulmuş, rüzgarın salladığı bir çadır gözüme ilişince, “Bu çadır kime aittir?” dedim. Onlar, “Muhammed b. Meslemeye aittir.” dediler. Yanına geldiğimde, yaşlanmış bir adam olarak ona dedim ki: “Allah sana merhamet eylesin! Ben seni, Müslümanların seçkin kişilerinden biri olarak görüyorum. Ama sen, memleketini, evini, aileni ve komşularını terk etmiş, buraya gelmişsin!” O da dedi ki: “Ben şerlerden hoşlanmadığım için [oraları] terk ettim. [onların üzerindeki fitne bulutları] tamamen açılmadan, onların [oturmakta oldukları] herhangi bir şehrin gönlümde hiçbir yeri yoktur.” Bize, Said b. Muhammed es-Sakafi haber verdi; dedi ki: Bize İsmail b. Rafi haber verdi; dedi ki: Bize Zeyd b. Eslem haber verdi. O da Muhammed b. Meslemeden şöyle dediğini rivayet etti: Resulallah bana bir kılıç vererek dedi ki: “Ya Muhammed b. Mesleme! Bu kılıçla Allah yolunda mücahede et! Müslümanlar, iki gruba ayrılınca, onu taşa çalarak kır. Senin hakkında kararlaştırılmış bir ölüm gelinceye kadar veya günahkar haksız bir el uzanıncaya kadar, diline ve eline hakim ol!” Ravi dedi ki: Osman öldürülüp, halkın durumuyla ile ilgili olanlar olunca, [Muhammed b. Mesleme] avlusundaki bir kayanın yanına çıkarak kılıcını kırıncaya kadar, o kayaya vurmaya devam etti. Bize Kesir b. Hişam haber verdi; dedi ki: Bize Cafer b. Bürkan haber verdi; dedi ki: Bize İshak b. Abdullah b. Ebu Ferve, bu hadisin benzerini rivayet ederek şöyle dedi: Muhammed b. Meslemeye, “Allah Nebisinin Atlısı” denirdi. O, tahtadan yontarak yaptığı, kınına koyarak da, evinin duvarına astığı bir kılıç edinmişti. [Onunla ilgili olarak] da şöyle dedi: “Ben bu kılıcı, kendisinden (şerrinden) korkulan birilerini sakındırmak için asmış bulunmaktayım.” Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize İbrahim b. Cafer haber verdi. O da babasından şöyle söylediğini rivayet etti: Muhammed b. Mesleme, Medinede, yetmiş yedi yaşındayken, H. 46 senesinde vefat etmiştir. Onun cenaze namazını, Mervan b. el-Hakem kıldırmıştır.