Bize Affan b. Müslim haber verdi; dedi ki: Bize Vüheyb haber verdi; dedi ki: Bize Musa b. Ukbe, Abdülvahidden; o da Abbad b. Abdullah b. ez-Zübeyrden haber verdi. Abbad, Ayşeden naklen şunları anlatıyor: Sad b. Ebu Vakkas vefat ettiğinde Peygamberin eşleri, onun cenazesini [taşıyanların] mescide uğramalarına dair [haber] gönderdiler. Onlar da bunu yaptılar. Cenaze onların odalarının önünde durduruldu. Peygamberin eşleri, onun cenaze namazını kıldılar. Sonra cenazeyi oturma yerlerine açılan “Cenazeler kapısından” çıkardılar. İnsanların bu durumu ayıpladığı ve “Cenazeler mescitlere sokulmaz.” dedikleri haberi onlara ulaştı. Bu haber Ayşeye de ulaşınca şöyle dedi: “Bilmedikleri şeyi ayıplama hususunda insanlar, ne kadar da acelecidirler! Cenazenin mescide uğratılması konusunda bizi ayıplamışlar. Oysa Allah Resulü Süheyl b. Beydanın cenaze namazını mescidin tam ortasında kıldırmıştı.” Bize Said b. Mansur haber verdi; dedi ki: Bize Füleyh b. Süleyman, Salih b. Aclan ile Muhammed b. Abbad b. Abdullahtan naklen Abbad b. Abdullah b. ez-Zübeyrden şunu naklettiler: Ayşe, Sadın cenazesinin mescide [getirilerek] kendi huzurundan götürülmesini emretti. Bu konuda ileri geri konuşulduğu kendisine ulaşınca şunları söyledi: İnsanlar, konuşmakta ne kadar da acelecidirler! Vallahi, Allah Resulü Süheyl b. Beydanın cenaze namazını sadece mescitte kıldırmıştı. Bize el-Fadl b. Dükeyn haber verdi; dedi ki: Bize Halid b. İlyas, el-Esvedin mevlası Salih b. Yezidin şöyle dediğini haber verdi: Ben Said b. el-Müseyyebin yanında idim. Ali b. Hüseyn ona uğradı ve “Sad b. Ebu Vakkasın cenaze namazı nerede kılındı?” diye sordu. O da cevaben, “Peygamberin eşleri için mescit [ikiye] bölündü. Onun cenaze namazını kılmak için dışarı çıkamıyoruz. diye [cenazeyi kaldırma işini üstlenenlere] haber göndermişlerdi. Bunun üzerine onlar da cenazeyi mescide getirdiler. Peygamberin eşlerinin huzurunda cenaze namazını kıldılar. Böylece onlar da cenaze namazını kılmış oldular.” Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Bükeyr b. Mismar ile Ubeyde bt. Nabil, Ayşe bt. Sadın şöyle dediğini haber verdi: Babam -Allah rahmet eylesin!- Medineye on mil uzaklıkta bulunan Akikteki köşkünde vefat etti. [Cenazesi] insanların omuzunda Medineye taşındı. Cenaze namazını o gün Medine valisi olan Mervan b. el- Hakem kıldırdı. O yıl, hicretin 55. senesi idi ve babam öldüğü gün yetmiş küsur yaşında idi. Muhammed b. Ömer, “Onun vefat tarihi hakkında bize nakledilen rivayetlerin en sağlamı budur.” dedi. Sad, Ebu Bekir ve Ömerden (hadis) rivayet etmişti. Muhammed b. Sad dedi ki: Muhammed b. Ömerin dışında, ilmi yüklenip aktaran bir kısım zevatın “Sad, hicretin 50. yılında vefat etti.” dediklerini duydum. En doğrusunu Allah bilir. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Ferve b. Zübeyr, Ayşe bt. Sadın şöyle dediğini haber verdi: Sad b. Ebu Vakkas, malının ayni zekatı olarak 5.000 dirhemi Mervan b. el-Hakeme gönderdi. Sad vefat ettiği gün 250.000 dirhem miras bıraktı. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana İsmail b. İbrahim b. Ukbe haber verdi. Ona babası ve amcası, onlara Salim b. Abdullah, ona da babası şunu anlattı: Ömer, Sad b. Ebu Vakkası Irak [valiliğinden] azlettiğinde mal taksiminde ona düşen hissesini verdi.