39. Abdullah b. Cahş – Kutsal Ayet

[Abdullah b. Cahş] İbn Riyab b. Yamur b. Sabire b. Mürre b. Kebir b. Ganm b. Dudan b. Esed b. Huzeyme. Künyesi Ebu Muhammeddir. Annesi Ümeyye bt. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf b. Kusaydır. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Muhammed b. Salih, Yezid b. Rumanın şöyle dediğini haber verdi: Cahşın oğulları Abdullah, Ubeydullah ve Ebu Ahmed, Allah Resulünün Erkamın evine girmesinden önce Müslüman oldular. [Dediler ki:] Cahşın iki oğlu Abdullah ve Ubeydullah ikinci seferde Habeşistan toprağına hicret ettiler. Ubeydullahın yanında eşi Ümmü Habibe bt. Ebu Süfyan da vardı. Ubeydullah Habeşistan diyarında hristiyan oldu ve orada öldü. Abdullah ise Mekkeye döndü. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Ömer b. Osman el-Cahşi, babasının şöyle dediğini anlattı: Ganm b. Dudanoğulları Ehl-i İslam idiler. Erkekleri ve kadınları, hepsi birlikte eksiksiz olarak Medineye hicret ettiler. Hep beraber topluca çıktılar ve evlerini kilitli olarak terk ettiler. [Hicret etmek üzere Mekkeden] şunlar çıktı: Abullah b. Cahş, kardeşi Ebu Ahmed b. Cahş -adı Abd idi-, Ukkaşe b. Mihsan, Ebu Sinan b. Mihsan, Sinan b. Ebu Sinan, Şüca b. Vehb ile kardeşi Ukbe b. Vehb, Erbed b. Humeyre, Mabed b. Nübate, Said b. Rukayş, Yezid b. Rukayş, Muhriz b. Nadle, Kays b. Cabir, Amr b. Mihsan b. Malik, Malik b. Amr, Safvan b. Amr, Sikaf b. Amr, Rebia b. Eksem, Zübeyr b. Ubeyd. Bunların hepsi topluca Mübeşşir b. Abdülmünzire konuk oldular. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Abdullah b. Osman b. Ebu Süleyman b. Cübeyr b. Mutim, babasının şöyle dediğini anlattı: “Şu [üç kabile], Medineye hicret için çıkanlardan; erkek-kadın topluca gidenlerden; evlerini kilitleyenlerden; içlerinden muhacir olarak çıkmayan hiçbir kişi kalmayanlardandır: Ganm b. Dudanoğulları, Ebül-Bükeyroğulları ve Mazunoğulları.” Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Musa b. Muhammed b. İbrahim, babasının şöyle dediğini haber verdi: Allah Resulü Abdullah b. Cahşı, asım b. Sabit b. Ebül-Eflah ile kardeş ilan etti. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana Harice b. Abdullah, Davud b. el-Husayndan naklen Nafi b. Cübeyrin şöyle dediğini anlattı: Allah Resulü , Abdullah b. Cahşı hicretin 17. ayının başına tekabül eden Recep ayında Nahleye bir seriyyeye gönderdi. Bu seriyyeye onunla beraber, içlerinde Ensardan hiçbir kimsenin bulunmadığı Muhacirlerden bir grup çıktı. Peygamber onu komutan olarak tayin etti, ona [kapalı bir şekilde] yazılı bir emir verdi ve buyurdu ki: “İki gün yürüdüğün zaman onu aç, içine bak! Sonra da sana o yazıda verdiğim emri yerine getir!” Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bize Necih Ebu Maşer el-Medeni haber verdi; dedi ki: Abdullah b. Cahş bu seriyyede “Müminlerin Emiri” ismini aldı. Bize Affan b. Müslim ve Musa b. İsmail haber verdiler; dediler ki: Bize Hammad b. Seleme haber verdi; dedi ki: Bize Ali b. Zeyd, Said b. el-Müseyyebden naklen şunu haber verdi: Bir adam Uhud gününden bir gün önce Abdullah b. Cahşın şöyle dediğini duymuş: Ey Allahım! Yarın şu insanlar [Müslümanlar ile müşrikler] karşılaştıklarında, onlar beni öldürüp, karnımı deşip burnumu kestiklerinde ve sen de bana “Sana niçin bu yapıldı?” dediğinde, sana yemin ediyorum ki, “Ey Allahım! Senin yolunda!” diyeceğim. [Ordular] karşılaştığında ona bunu yaptılar. Bunun üzerine onu [yukarıdaki sözlerini söylerken] duyan adam dedi ki: İşte onun duası böyle kabul edildi ve Allah, ona dünyada bedeni konusunda istediklerini verdi. Ben ümit ediyorum ki, Ahirette istedikleri de ona verilecektir. Bize Ubeydullah b. Abdülmecid el-Hanefi el-Basri haber verdi; dedi ki: Bana Kesir b. Zeyd, el-Muttalib b. Abdullah b. Hantabın kendisine şöyle dediğini anlattı: Allah Resulü Uhuda çıktığı gün [önce] Ebu Bekir ve Ömere konuk oldu. Orada sabahladı. Ümmü Seleme, Ona kızarmış bir kol getirdi, O da onu yedi. Sonra Ona şıra getirdi, onu da içti. Sonra o şırayı topluluktan bir kişi aldı ve ondan biraz içti. Ondan sonra da Abdullah b. Cahş onu aldı ve [bir kapla ya da avuçlarıyla değil de] ağzını dayayarak içti. Adam ona dedi ki: İçeceğinin bir kısmını [sakla!] Nereye gideceğini biliyor musun? “Evet” dedi Abdullah b. Cahş ve devam etti: “Suya kanmış olarak Allaha kavuşmayı, susamış olarak ona kavuşmaya yeğlerim. Ey Allahım! Senden şehit edilmemi, bana müsle yapılmasını, bunun üzerine senin Neyin uğruna sana bu yapıldı? demeni, benim de Allah ve Resulünün yolunda! diye cevap vermemi diliyorum.” Muhammed b. Ömer dedi ki: Abdullah b. Cahş Uhud günü şehit edildi. Onu Ebül-Hakem b. el-Ahnes b. Şerif es-Sakafi öldürdü. Abdullah b. Cahş ve dayısı Hamza b. Abdülmuttalib [beraberce] tek bir kabre defnedildi. Abdullah öldürüldüğü gün kırk küsur yaşında idi. Ne uzun, ne de kısa boylu bir adamdı. Saçları çoktu. Onun terekesinin idaresini, Allah Resulü üzerine aldı ve oğluna Hayberde mal satın aldı.