Bize Muhammed b. Ömer el-Eslemi haber verdi; dedi ki: Bana Mamer b. Raşid anlattı. O ez-Zühriden, o Ebu Ümame b. Sehl b. Huneyften ve Urveden, onlar da Ayşeden rivayet ettiler; dediler ki: Yetmiş kişi Resulallahın yanından çıkınca Resulallah rahatladı. Çünkü Allah ona bir güç ve savaş ehli bir kavim, aynı zamanda kahramanlık ve hazırlık sahibi bir cemaat ihsan etmişti. Bu arada, (Mekkeden) çıkacaklarını bildikleri için, müşriklerin Müslümanlara reva gördükleri sıkıntılar şiddetlenmeye başlamıştı. Müşrikler, Resulallahın Ashabını sıkıyor, onlara acımasız davranıyorlardı. Ashab, küfür ve eziyetten daha fazlasını onlardan görüyorlardı. Bunun üzerine Ashab durumu Resulallaha şikayet ederek hicret izni istediler. Resulallah , “Hicret edeceğiniz yer bana gösterildi. İki kara taşlık arasında, içinde hurma bulunan çorak bir arazi bana gösterildi. Eğer Serat, hurmalık ve çorak bir yer olsaydı Burası orasıdır. derdim.” dedi. Sonra birkaç gün durdu ve sevinçli bir şekilde Ashabının yanına çıktı ve şöyle dedi: “Hicret edeceğiniz yer bana bildirildi; orası Yesribdir. Çıkmak isteyen oraya doğru yola çıksın.” Bunun üzerine insanlar hazırlık yapıyor, yardımlaşıyor ve birbirlerini tıraş ediyorlardı. Sonra çıkıyorlar ve bunu gizliyorlardı. Resulallahın Ashabından Medineye ilk yetişen zat Ebu Seleme b. Abdülesedtir. Ondan sonra amir b. Rebia geldi. Yanında da eşi Leyla bt. Ebu Hasme vardı. Medineye ilk gelen kadındı. Sonra Resulallahın Ashabı peyderpey geldiler. Onlar Ensara misafir oluyorlardı. Ensar onları kabul etti; onlara yardım etti ve mallarını onlarla paylaştı. Resulallah teşrif etmeden Ebu Huzeyfenin mevlası Salim, Kubada Muhacirlere imamlık yapıyordu. Müslümanlar Mekkeden çıkıp Medineye hicret edince Kureyşliler adeta kudurdular; giden gençleri için öfkelenip hiddetlendiler. Ensardan bir grup, son Akabe biatinde Resulallaha biat etmişler, ardından da Medineye dönmüşlerdi. İlk Muhacir kafilesi Kubaya gelince, onlar da Resulallahın Ashabıyla birlikte hicret etmek için Resulallahın yanına, Mekkeye çıktılar. Böylece hem Ensar, hem de Muhacir oldular. Onlar, Zekvan b. Abdükays, Ukbe b. Vehb b. Kelede, Abbas b. Ubade b. Nadle ve Ziyad b. Lebid idiler. Bütün Müslümanlar, Medineye hicret ettiler. Müslümanlardan sadece Resulallah , Ebu Bekir, Ali; bir de hapiste, hasta ya da çıkamayacak kadar zayıf olanlar kalmıştı.