Bize Muhammed b. Humeyd Ebu Süfyan el-Abdi haber verdi. O Mamerden, o da Katadeden rivayet etti: “Onu Ruhul-Kudüs ile güçlendirdi.” ayeti hakkında şöyle dedi: “Ruhul-Kudüs Cibrildir.” Bize Muhammed b. Mamer haber verdi; dedi ki: Bana Mamer b. Raşid ve Muhammed b. Abdullah anlattılar. Onlar ez-Zühriden, o Urveden, o da Ayşeden (r) rivayet etti; dedi ki: “Resulallaha ilk gelen vahiy doğru çıkan rüyalar şeklindeydi. Resulallah hiçbir rüya görmezdi ki, şafağın sökmesi gibi doğru çıkmasın. [Ayşe dedi ki:] Bir müddet böyle devam etti. Sonra yalnızlık kendisine sevdirildi. Hiçbir şeyi yalnızlık kadar sevmezdi. Hira mağarasında yalnız kalırdı. Ailesine dönmeden birçok gece orada ibadet ederdi. Sonra Haticeye döner ve azığını alırdı. Ta ki, Hira mağarasında iken bir gece ansızın Hakk ona gelinceye kadar.” Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana İbrahim b. İsmail b. Ebu Habibe anlattı. O Davud b. el-Husayndan, o İkrimeden, o da İbn Abbastan rivayet etti; dedi ki: Bir gün Resulallah Ecyadta iken birden ufukta ortaya çıkan bir melek gördü. Bir ayağını diğerinin üzerine koymuş, “Ey Muhammed! Ben Cibrilim. Ey Muhammed! Ben Cibrilim.” diye bağırıyor. Resulallah , bundan korkmaya başladı. Başını her göğe kaldırdığında onu görüyordu. Bunun üzerine koşarak Haticenin yanına döndü ve durumunu ona bildirdi; dedi ki, “Ey Hatice! Putlara ve kahinlere kızdığım kadar hiçbir şeye kızmıyorum. Kahin olmaktan korkuyorum.” Hatice, “ Haşa, ey amcamın oğlu! Böyle söyleme. Allahasla seni böyle bir duruma düşürmez. Sen sıla-i rahim yapan, doğru söyleyen ve emaneti koruyan bir insansın. Hiç şüphesiz senin ahlakın güzeldir.” dedi. Ardından Varaka b. Nevfelin yanına gitti. Hatice ilk kez ona gidiyordu. Resulallahın kendisine söylediklerini ona haber verdi. Varaka, “Vallahi senin amcanın oğlu doğru bir adamdır. Muhakkak ki bu, peygamberliğin başlangıcıdır ve ona Namus-u Ekber gelecektir. Ona söyle, kendisi için sadece hayrı düşünsün.” dedi. Bize Affan b. Müslim haber verdi; dedi ki: Bize Hammad b. Seleme haber verdi. O da Hişam b. Urveden rivayet etti; dedi ki: Resulallah şöyle dedi: “Ey Hatice! Ben bir ışık görüyorum ve bir ses işitiyorum. Doğrusu kahin olmaktan korkuyorum.” Bunun üzerine Hatice (r), “Ey Abdullahın oğlu! Şüphesiz ki Allah sana böyle bir şey yapmaz. Çünkü sen doğruyu söyler, emaneti korur ve sıla-i rahimde bulunursun.” dedi. Bize Yahya b. Abbad ve Affan b. Müslim haber verdiler; dediler ki: Bize Hammad b. Seleme haber verdi; dedi ki: Bize Ammar b. Ebu Ammar haber verdi. Dedi ki: Yahya b. Abbad ve Hammad b. Seleme, sanırım İbn Abbastan rivayet ederek, şöyle dediler: Resulallah Haticeye, “Ey Hatice! Bir ses işitiyor ve bir ışık görüyorum. Bende bir delilik olmasından korkuyorum.” dedi. Bunun üzerine Hatice (r), “Ey Abdullahın oğlu! Allah sana böyle bir şey yapacak değildir.” dedi. Sonra Varaka b. Nevfele gitti. Durumu ona anlattı. Varaka, “Eğer doğru söylüyorsa bu, Musaya gelen Namus gibi bir Namustur. Eğer o peygamber olduğunda ben sağ olursam onu destekler, ona yardım eder ve ona iman ederim.” dedi.