Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana İbn Ebu Sebre anlattı. O Amr b. Süleymden, o da Urve b. ez- Zübeyrden şunu rivayet etti: Amr b. Süleym, Urveye Resulallahın vefatından sonra eşlerinin iddet sürelerini sayıp saymadıklarını sorunca, o da şu cevabı vermişti: “Evet, dört ay on gün iddet saydılar.” Amr, “Ey Ebu Abdullah! Onlar başka bir insana helal olmadıkları halde neden iddet beklesinler ki? İddet evlenebilmek için değil mi?” deyince Urve kızdı ve şunu dedi: “Belki de sen Allahın şu sözünden dolayı bunu söylüyorsun: “Ey Peygamber hanımları! Siz, kadınlardan herhangi biri gibi değilsiniz.” İddet konusuna gelince onlar bu konuda kitapla amel ettiler.” Bize Muhammed b. Ömer haber verdi; dedi ki: Bana İbn Ebu Sebre anlattı. O da Ömer b. Abdullah el-Ansiden şöyle dediğini rivayet etti: Bana Cafer b. Abdullah b. Ebül-Hakem rivayet etti; dedi ki: Resulallahın eşleri dört ay on gün iddet saydılar. Birbirlerini ziyaret ederlerdi. Evlerinden ayrılmazlardı. Hatta rahibeler gibi eve kapandılar. İki ya da üç gün geçmezdi ki, evlerinden hıçkırık sesleri duyulmamış olsundu. Bize Muhammed b. Ömer haber verdi. O İbn Ebu Sebreden, o da Ömer b. Abdullah el-Ansiden şöyle dediğini rivayet etti: Ben İkrimeye, Resulallahın eşlerinin iddet sayıp saymadıklarını sordum. O “Onlardan Resulallahın gerdeğe girip de sonra boşadığı hiç kimse yoktur ki, üç hayız dönemi iddet saymamış olsun.” dedi. Sonra da şunu ekledi: “Kilabiyye üç hayız dönemi iddet saydı. Sevde bt. Zema Peygamber ile evlenmeden önce iddet saymıştı. Eşleri onun vefatından sonra dört ay on gün iddet saydılar.”