4524- Bana Muhammed b. El-Müsenna rivayet etti.
Dedi ki: Bana Abdülala rivayet etti.
Dedi ki: Bize Davud, Ebu Nadradan, o da Ebu Sadden naklen rivayet etti ki, Eşlem kabilesinden Maiz b. Malik denilen biradam Resulallaha gelerek:
— Ben bir kötülük işledim; onun haddini bana vur! demiş. Peygamber kendisini birkaç defa reddetmiş.
Ravi diyor ki: Sonra kavmine sordu. Onlar:
— Biz onu zararsız biliriz; yalnız başına bir iş geldi ki, ondan kendisini badd vurulmaktan başka bir şey kurtaramayacağını sanıyor! dediler. Müteakiben (Maiz) Peygambere: döndü. O da bize kendisini recmetmemizi emir buyurdu.
Onu Baki-i Garkade götürdük. Kendisini ne bağladık, ne de kuyu kazdık. Ona kemik, topaç ve tuğla parçaları attık. Koşmaya başladı. Biz de arkasından koştuk. Nihayet Harra kenarına geldi ve karşımıza dikil-di. Biz de kendisine Harranın kayalarını (yani taşları) attık; nihayet sustu.
Sonra Resulallah akşamlayın hutbe okumak üzere ayağa kalktı ve:
«Acaba biz Allah yolunda her gazaya gittikçe çoluk çocuğumuz arasında, teke meleyişi gibi melemesi olan bir adam kalacak mı! Şu boynuma borç olsun ki, Bunu yapan bir adam bana getirilmeye görsün! Yoksa onu (aleme) ibret yaparım!» buyurdular. Artık onun için ne istiğfar etti, ne de söğdü!