4506- Bana Ebut-Tahir ile Harmele b. Yahya da rivayet ettiler. Lafız Harmelenindir. Dediler ki: Bize İbn Vehb haber verdi.
Dedi ki: Bana Yunus b. Yezid, İbn Şihabdan naklen haber verdi.
Dedi ki: Bana Urve b. Zübeyr, Peygamberin zevcesi Ayşeden naklen haber verdi ki:
Peygamber zamanında Fetih gazasında hırsızlık eden kadının hali Kureyşi üzmüş de: Bunun hakkında Resulallahle kim konuşacak? demişler. (Bazıları): Buna kim cesaret edebilir! Meğer ki Resulallahın habibi Üsame ola! demişler. Bunun üzerine kadın Resulallaha getirilerek onun hakkında kendileri ile Üsame b. Zeyd konuşmuş. Derken Resulallahın yüzü renklenmiş; ve:
«Allahın hadlerinden bir hadd hakkında şefaaf mı ediyorsun?» buyurmuş. Bunun üzerine Üsame kendilerine:
— Benim için mağfiret dile ya Resulallah! demiş. Akşam olunca Resulallah ayağa kalkarak hutbe okumuş: Allaha gerektiği gibi senada bulunmuş. Sonra şunları söylemiş:
«Bundan sonra (malum ola ki): (Allah) sizden öncekileri ancak şunun için helak etmiştir ki, onlar aralarından şerefli biri hırsızlık ederse onu bırakırlar; zayıf olan çalarsa üzerine haddi tatbik ederlerdi. Hiç şüphe yoic ki ben —nefsim yedi kudretinde bulunan Allaha yemin olsun!— Muhammedin kızı Fatıme hırsızlık etse mutlaka elini keserdim!»
Bundan sonra emir buyurmuş ve hırsızlık eden o kadının eli kesilmiş.
Yunus şunları söylemiş: İbn Şihab dedi ki: Urve şunu söyledi: Aişc:
— Sonraları kadın güzelce tevbe etti; ve evlendi. Bu işten sonra bana gelir; ben de onun hacetini Resulallaha arz ederdim.» dedi.