65- Bana Selemetü’bnü Şebîb de rivâyet etti.
(Dedi ki): Bize el-Humeydî rivâyet etti.
(Dedi ki): Bize Süfyân rivâyet etti.
Dedi ki:
«Cabir’e bir adam, Teâlâ Hazretlerinin:
Ya babam izin verinceye yahud hakkımda Allah hüküm buyuruncaya kadar bu yerden kat’iyyen ayrılmam. O (Allah) hâkimlerin en hayırlısidır.» âyet-i kerîmesini sorarken işittim. Câbir:
—Bu âyetin te’vîli gelmemiştir; dedi. Halbuki yalan söyledi.
Bunun üzerine biz Süfyân’a:
«Peki, Câbir bununla ne demek istedi?» diye sorduk. Cevaben dedi ki:
«Râfizîler, muhakkak Alî bulutların içindedir, İmdi gökyüzünden bir münâdi seslenmedikçe biz onun meydana çıkan oğlu ile birlikte çıkmayız; derler. (Süfyân) bu sözü ile Râfizîlerîn bâtıl i’tikadına göre Ali’nin: «filânla birlikte çıkın.» diye sesleneceğine işaret etti. Ve: Câbir: bu âyetin te’vîli işte budur; demek istiyor. Ama yalan söylemiştir; âyet Yûsuf (aleyhis-selâm)’ın kardeşleri hakkındadır.» dedi.
