VI. Mesnevi 4830

4830. Hayat, ölümde ve mihnettedir. Abıhayat, karanlıklar içindedir.
Hâsılı o bahçe, arifler bağı gibi sam yellerinden de amandaydı, kasırgadan da.
Bir kaplan yavrulamıştı. Ona dedim ki: Süt ver bu çocuğa, itaat etti.
Ona süt verdi, tapılar kıldı. Nihayet çocuk gelişti, irileşti, aslanlaştı.
Sütten kesilince bir periye, ona söz söylemeyi öğret dedim, öğretti.