VI. Mesnevi 4805

4805. Çocuğu anasından ayırdım ama sen de bilirsin ya, bu bana o kadar acı geldi ki.
Birçok büyük yasların dumanlarını gördüm ama o çocuğun acısı içimden çıkmadı.
Tanrı dedi ki: Ben o çocuğu kendi lûtftumla yetiştirdim. Dalgaya onu bir ormana at dedim.
O orman, süsenlerle, reyhanlarla, güllerle, yenmesi hoş meyva ağaçlariyle doluydu.
Duru ve tatlı su kaynakları vardı orada. Çocuğu yüzlerce naz ve naim içinde yetiştirdim.