VI. Mesnevi 4580

4580. Bir güneş, bir zerre içinde gizlidir. Derken ansızın o zerre ağzını açar.
O güneşin huzurunda gizlendiği yerden sıçradı mı göklerde zerre zerre olur, yeryüzü de.
Artık böyle bir can, nasıl olur da bedene lâyık olur? Kendine gel de ey beden, bu candan iki elini de yuğ!
Ey cana bucak olan beden, yeter artık! Deniz, bir matraya ne kadar sığabilir ki?
Ey insandaki binlerce Cebrail! Ey âdi bir kalıpta gizli Mesih’ler!