VI. Mesnevi 4495

4495. Nihayet anladı ki o ses sandıktan gelmede, sandıkta da birisi gizli.
Sevgilinin derdiyle bir âşık, dışardayken sandığa gizlenmiş.
Ömrünü, dertlere uğramış da sandıkta geçirmiş. Çünkü âlemde yalnız bir sandık görmüş.
Göklerin yücesine yücelmeyen baş, bil ki heveslere kapılmış, sandık içine girmiştir.
Beden sandığından çıksa bile körlüğünden bir körün yanına gider ancak.