VI. Mesnevi 3960

3960. Hocanın gönlünde ne şarap meclisi, ne padişah, ne aslan, ne haya, ne din, ne ürkeklik, ne de can korkusu kaldı.
Gözü kızdı, bir şey görmez oldu. Burada zaten ne Hasan görünür göze, ne Hüseyin!
Hocanın meclise dönmesi gecikti. Padişahın bekleyişi de haddi aştı.
Ne oluyor bir göreyim diye gitti. Oradaki kıyamet alametini gördü.
Hoca, korkusundan hemen sıçrayıp meclise gitti, ateş gibi derhal şarap kadehini kaptı.