VI. Mesnevi 3375

3375. Her an yüzlerce suça şefaat etse padişah ondan utanır şefaatini kabul ederdi.
O bey adalet ve insaf sahibi imadülmülk’ ün yanına baş açık bir halde koştu, başına topraklar serpiyordu.
Dedi ki : Haremde neyim var neyim yoksa hepsini alsın yağmacılara buyursun, varımı yoğumu yağma ettirsin.
Fakat şu bir tek at yok mu o benim canımdır. Ey beni seven hayrımı isteyen! İyice bil ki onu alırsa öldüm ben.
Bu atı elimden alırsa muhakkak biliyorum ki yaşayamam artık.