VI. Mesnevi 3220

3220. Kâş şehrinde adın Ömer olursa yüz kuruş versen kimse sana lavaş satmaz.
Bir dükkâna gidip ben Ömer’im kerem edin de bu Ömer’e ekmek satın dedin mi.
Dükkâncı der ki: yürü öbür dükkâna git oradaki bir ekmek buradaki elli ekmekten iyidir.
Adam şaşı olmasa başka dükkân yok ki derdi.
Onun şaşılığı gitse de nuru, Kâş’lının gönlüne vursaydı o vakit de Ömer, Ali olurdu.