VI. Mesnevi 1550

1550. Dirilerin kızgınlığı, Tanrı kızgınlığıdır, Tanrı zahmıdır. Çünkü o dışı temiz kişi, Tanrıyla diridir.
Tanrı onu öldürmüş, ayağından üflemiş, çabucak kasap gibi derisini yüzmüştür.
Tanrı’nın üfürmesi, ona ebedî olarak kalır. Tanrının üfürmesi kasabın üfürmesine benzemez.
Fakat Tanrı üfürmesiyle kasap üfürmesi arasında çok fark vardır. Bu, baştan aşağıya kadar lûtuftur, kemaldir, öbürü tamamıyla ayıp ve ar.
Bu dirilik,o üfürmeyle mahvolmuştur; o dirilik, o üfürmeyle gelmiştir, ebedîdir.