VI. Mesnevi 290

290. Hayvan,otla semirir,insan da yücelikle,şerefle gelişir.
İnsan kulağından gelişir, duya duya canlanır. Hayvansa boğazından, yemesinden, içmesinden gelişir.
Kadın, “Böyle bir arlanılacak sözü, ağzım nasıl varır da söyler?
Onun için böyle abes bir sözü nasıl geveleyebilirim? Gebersin o şeytan huylu hain” dedi.
Adam, hayır dedi, korkma. Sen böyle söyle de onun hastalığı geçsin, bu lütuf yüzünden iyileşsin.