3570. Musa’nın ağacına dönmüştür bu ağaç! Pılını pırtını Musa’nın bulunduğu yere çekersen görürüsün ki,
Bu ağacı ateş yeşertir, neşeli bir hale kor… dalı, “Şüphe yok ben Tanrıyım der durur!”
Gölgesinde bütün hacetler reva olur… işte ilâhî kimya böyledir.
Artık o benlik, o varlık helâl olur sana… çünkü onda ululuk ıssı Tanrının sıfatlarını görürüsün!
Eğri ağaç doğrulur, Tanrıyı gösterir… “Kökü yerdedir dalları budakları gökte!”
Ona mühim vahiyle haber geldi: “Şimdi eğriliği bırak, doğru ol”.
IV. Mesnevi 3570
