3285. Bu sözün sonu yoktur; geri dön de Musa’m denizin dibinde toz koparsın!
Bu sözler alelâde halkın aklına göre söylendi… geri kalanı ise gizlenmiştir!
A töhmetli kişi, senin akıl altının paramparça… böyle bir altına nasıl mühür ve damga vurayım?
Aklın yüzlerce mühim işe dağılmış… binlerce isteğe mala mülke bölünmüş!
Bu cüzleri âşkla bir araya toplamak gerek ki Semerkant ve Dımışk gibi hoş bir hale gelsin!