3200. Tam altmış yıldır onun oltasında mihnetler içindesin… ne bir hoşluğum var, ne bir sünnete uyarsın!
Günahkâr bir bedbahtsın… ne dünyan güzel, ne vebalden, günahtan kurtulmuşsun!
Dünyanın üfürüğü bu düğümleri pek sıkı düğümledi… sen artık tek yaratıcının üfürüğünü iste!
İste de “Ben Adem’e ruhumdan üfürdüm” üfürüğü, seni bundan kurtarsın ve yücel desin!
Büyü üfürüğünü Tanrı üfürüğünden başka bir şey bozmaz… bu kahır üfürüğüdür, o lûtuf üfürüğü!
IV. Mesnevi 3200
