3090. Bu sefer de uyanınca öyle bir sevindi ki ömründe öyle bir sevinç görmemişti.
Sevinçten ölecekti âdeta… canı ile bedeni sanki ölümle dirim arasında tomruğa vurulmuştu!
Bu ışık gam soluğu ile de söner, neşe soluğu ile de… işte sana bir alay, işte sana bir eğlence!
O, bu iki ölüm arasında diridir… bu tomruğa vurulmuş olduğu halde gülünecek bir şey!
Padişah kendi kendine dedi ki: bu neşeye sebep, o gamdı; Tanrı sebep ihsan etti, sevindim.
IV. Mesnevi 3090
