IV. Mesnevi 2935

2935. Kimsede bir şey söyleme, yahut birisinin şefaat edip bağışlanmasını dilemeye kudret yoktu.
Yalnız padişah yakınlarından İmadülmülk adlı birisi, Mustafa’casına şefaate kalkıştı;
Yerinden sıçrayıp hemen secdeye kapandı… padişah da derhal kılıcını elinden bıraktı..
Dedi ki: “İfrit bile olsa bağışladım… Şeytan bile olsa suçunu örttüm.
Ayağını ortaya attın mı atmadın mı? Yüzlerce ziyanda bulunmuş olsa razıyım.