IV. Mesnevi 2240

2240. Kendisini uçsuz bucaksız, hiçbir yandan kıyısı görünmez denize attı.
Derken balıkçılar ağ getirdiler… yarı akıllının neşesi bozuldu, ağzının tadı kaçtı.
Dedi ki: Eyvahlar olsun..Fırsatı fevtettim, nasıl oldu da o yol gösterene arkadaş olmadım?
O ansızın gitti… gitti ama benim de hararetle ardına düşmem gerekti.
Fakat geçene acınmak hatadır… gitti mi gitti gider! Gayrı onu anmanın hiçbir faydası yoktur!