2130. Boynuna bıçak saplayanın kendi boynu kesildi, ağlaya inleye yıkılıp öldü.
Göğsünü yaralayanın göğsü yarıldı, ebedi bir surette geberip gitti.
O sahipkıranın mertebesini bilen ise onu yaralamaya hiç yeltenmedi, böyle şeye gönül vermedi.
Yarı aklı onun elini bağladı; canını kurtardı… yoksa oda kendisini perişan ederdi.
Sabah oldu o dervişler eksilmişti… evlerinden bir feryat-ı figan yüceldi.
IV. Mesnevi 2130
