2000. Kemiklerini şeker gibi ezer, ufalar… artık bir daha diriliği göremezsin bile!
Hadi kurdu bir tarafa bırak… odsuz kalırsın ya! Ateş, odun olmadı mı söner gider.
Kendine gel de sahipliğimden kaçma, yükün ağırlığından çekinme… senin canın benim diye ardına düşer, koşar durur!
Sen de bir katırsın… çünkü nefsin üstün. A kendisine tapan, hüküm üstünündür.
Fakat ululuk ıssı Tanrı, sana eşek demedi at dedi… Arap, arap atına “Taal” der.
IV. Mesnevi 2000
