IV. Mesnevi 1610

1610. Önce sana tuzağını apaçık gösteren şey, sonunda ona kapılan hamların bıyığını, sakalını yoldu!
Artık dünya, beni hileleriyle aldattı…yoksa aklım, onun tuzağından kaçardı elbet deme!
Altın gerdanlığı, hamaili bir gör de bak…hakikatte nasıl bir tomruktur, bir zincirdir o!
Böylece bütün âlem cüzlerini say dök… hepsini önünden ve sonundan bir gör!
Kim daha ziyade sonu görürse o, daha kutludur… fakat kim ahırı görürse o daha fazla kovulmuş, sürülmüştür!