IV. Mesnevi 1535

1535. Mecnun, bir an bile kendisinden geçti mi deve, hemencecik geri döner, geriye giderdi.
Mecnun, tamamı ile aşkla, sevda ile dolu olduğundan kendisinden geçmemesine imkân yoktu.
Kendisini gözetleyen akıldı… fakat aklını, Leylâ’nın sevdası kapmıştı!
Deveye gelince o, çevikti, fırsat gözleyip durmaktaydı… yularını gevşek hissetti mi,
Anlardı ki Mecnun daldı gitti… hemen geriye yüz tutar, yavrusunun bulunduğu tarafa doğru gitmeye başlardı.