1335. Sana o fikirdeki ayıp ve kusur belli olsaydı ondan kaçardın…canın, bu fikirle aramda keşke mağriple maşrik arası kadar uzaklık olsaydı der!
Nihayet ondan usanır, pişman olursun ya…bu hal, evvel olsaydı hiç ona koşar mıydın?
Şu halde ona girişelim, kaza ve kadere uygun olarak o işi görelim diye önce ondaki ayıbı, kusuru, bizden gizlemiştir.
Kaza ve kader, hükmünü izhar edince göz açılır, pişmanlık gelir, çatar!
Bu pişmanlıkta ayrı bir kaza ve kaderdir…bu pişmanlığı bırak da Tanrı’ya tap!