1225. Bekleme beni öldürdü, bari git de, yoksul canım rehinden kurtulsun!
Nihayet vezir, şaire o bin altının onda birinin tam dörtte birini, yani yirmi beş altın verdi… şair derin bir düşünceye daldı.
Kendi kendisine önce verilen ihsan, hem peşindi, hem de o kadar çoktu. Bu ise hem geç açıldı, hem de açılınca gördüm ki bir deste diken, dedi.
Şaire dediler ki: O cömert vezir dünyadan gitti, Tanrı rahmet etsin!
O ihsan, onun yüzünden kat kat artmıştı… onun zamanında ihsanlarda yanlışlık pek az olurdu.
IV. Mesnevi 1225
