IV. Mesnevi 1100

1100. Ne mutlu ona ki bu yurttan sıçradı, çıktı…çünkü ecel, bu yurdu nihayet yıkar, viran eder!
Kalk,gel ey Belkıs de bir kerecik olsun din padişahlarıyla din sultanlarının yurdunu gör!
Onlar, görünüşte dostlar arasında nağmelerle deve sürüyorlar ama iç âleminde gül bahçesinde oturmuşlar, zevk u safa ediyorlar.
Bahçe, onlar nereye giderse beraber gitmekte…fakat bu halktan gizli!
Meyveler, beni topla, beni devşir diye yalvarmada… âbıhayat, benden iç diye niyaz etmede!