930. Tekrar o aklı başında olan çocuğu bıraktığı yere döndü… bir de ne baksın, Mustafa, koyduğu yerde yok!
Büsbütün şaşırdı… Konağı dertlerle karardı âdeta!
Şu yana, bu yana koşup bağırmaya, bir tanecik incimi kim aldı benim diye feryat etmeye başladı.
Mekke’liler biz bilmiyoruz… hattâ orada bir çocuk olduğunu bile görmedik dediler.
Halime öyle bir feryat edip ağlamaya başladı ki onun ağlamasını görüp başkaları da ağladılar!
IV. Mesnevi 930
