890. A kötü niyetli bak… seni ne halden ne hale getirdim? Şimdi onlardan nefret ediyorsun değil mi?
Sen o devirlerde o toprağa, meniye, et parçasına aşıktın… o zamanlar bu kerem ve ihsanı inkâr ediyordun!
Önce toprak halindeyken ( ben nereden akıl ve ruh sahibi olacağım diye) inkârda bulunuyordun ya… bu kerem ve ihsan, o inkârını gidermek içindir.
Canlanman, evvelki inkârına karşı reddedilmez bir delildir… şu hastalığın dermandan da beter oldu ya!
Toprağın bu işi yapmasına imkân mı var… meni, düşmanlıkta bulunur, inkâra düşer mi hiç?
IV. Mesnevi 890
