IV. Mesnevi 190

190. Sofi, âlâ dedi… ne hizmeti var,hele söyle de minnetsizce, seve seve yapayım.
Karısı dedi ki: “Bize akraba olmak istiyor… iyi bir kadın ama içini Tanrı bilir artık.
Kızı görmek istiyordu ama tesadüf bu ya, kız da mektepte.
Fakat ister un olsun, ister kepek… onu canla gönülle gelinliğe kabul ederim dedi.
Öyle bir oğlu var ki şehirde misli yok… güzel, anlayışlı, çevik, hem de iyi bir geçimi var.”