120. O ahmak adam, sevgilisini yapayalnız görünce hemencecik kucaklamaya, öpmeye kalkıştı.
O güzel, “Küstahlık etme, edepsizliğin lüzumu yok, aklını başına al” diye heybetle bir bağırdı.
Aşık “Burası ıssız, halk yok… su ortada, benim gibi de bir susuz!
Burada rüzgârdan başka kımıldayan yok… kim var, kim bu açılıp saçılmamıza mâni olacak?” dedi.
Sevgili dedi ki: “A deli herif, meğerse sen budalaymışsın… akıllılardan bir şey duymamış, işitmemişsin!