III. Mesnevi 2695

2695. Kimse tarafından söylenmemiş, kimse tarafından dokunulmamış bâkir ve lâtif bir nükte duysan anlayınca sence zevksiz ve kötü bir hal alır.
Ben bunu çok duydum, dinledim… eskidi bu artık. Ey yiğit, sen, bundan başka bir şey söyle dersin.
Hattâ yepyeni ve söylenmemiş bir nükte duyduğunu farzet, yarın ona da doyar, ondan da nefret edersin.
Sen sendeki illeti gider… illet geçti mi, sence her eskimiş, söylenmiş söz, yeni olur.
O eski söz, yepyeni dallar, budaklar verir, yüzlerce meyve hevenkleri bitirir, yetiştirir!