Yeruşalim’in Geleceği – Sefanya 3

Başkaldıran, yozlaşan, acımasız kentin vay haline!
Söz dinlemedi, ders almadı, RAB’be güvenmedi,
Tanrısı’na sığınmadı.
Yöneticileri kükreyen aslanlar,
Önderleri akşam gezen aç kurtlar gibi,
Sabaha bir şey bırakmazlar.
Peygamberleri sorumsuz ve güvenilmezdir.
Kâhinleri kutsal olanı kirletip,
Yasayı çarpıtırlar.
Ama adil RAB hâlâ o kentte;
O haksızlık etmez,
Aksatmadan dağıtır adaletini her yeni günün sabahında.
Ne var ki, bu yetmiyor haksızları utandırmaya.
RAB diyor ki, “Ulusları yok ettim,
Kalelerini yıktım, sokaklarını harap ettim.
O sokaklardan geçen kimse yok artık.
Kentleri viraneye döndü,
Eser kalmadı insandan.
Halkım benden korkar,
Ders alır bundan dedim.
O zaman konutlarına dokunmaz,
Onları tasarladığım cezaya çarptırmazdım.
Ama her türlü kötülüğü yapmaya istekli görünüyorlar.”
Bu yüzden, “Bekleyin de görün” diyor RAB,
“Ulusları yargılayacağım günü bekleyin.
Ulusları toplamaya,
Krallıkları bir araya getirmeye,
Gazabımı, kızgın öfkemi
Üzerlerine dökmeye karar verdim.
Çünkü kıskançlığımın ateşi bütün dünyayı yiyip bitirecek.
O zaman, hep birlikte beni adımla çağırmaları,
Omuz omuza bana hizmet etmeleri için,
Halkların dudaklarını pak kılacağım.
Dağılmış olan, bana tapan halkım,
Kûş ırmaklarının ötesinden
Bana sunular getirecek.
Halkım bana yaptığı bunca kötülük yüzünden utandırılmayacak o gün.
Çünkü gururlu, küstah olanları uzaklaştıracağım aralarından.
Kutsal dağımda bir daha böbürlenmeyecekler.
Orada sadece benim adıma sığınan uysal ve alçakgönüllüleri bırakacağım.