Yunus balığın karnından Tanrısı RAB’be şöyle dua etti:
“Ya RAB, sıkıntı içinde sana yakardım,
Yanıtladın beni.
Yardım istedim ölüler diyarının bağrından,
Kulak verdin sesime.
Beni engine, denizin ta dibine fırlattın.
Sular sardı çevremi.
Azgın dalgalar geçti üzerimden.
‘Huzurundan kovuldum’ dedim,
‘Yine de göreceğim kutsal tapınağını.’
Sular boğacak kadar kuşattı beni,
Çevremi enginler sardı,
Yosunlar dolaştı başıma.
Dağların köklerine kadar battım,
Dünya sonsuza dek sürgülendi arkamdan;
Ama, ya RAB, Tanrım,
Canımı sen kurtardın çukurdan.
Soluğum tükenince seni andım, ya RAB,
Duam sana, kutsal tapınağına erişti.
Değersiz putlara tapanlar,
Vefasızlık etmiş olurlar.
Ama şükranla kurban sunacağım sana,
Adağımı yerine getireceğim.
Kurtuluş senden gelir, ya RAB!”
RAB balığa buyruk verdi ve balık Yunus’u karaya kustu.