Tövbeye Çağrı – Yoel 1

Asmalar kurudu, incir ağaçları soldu;
Nar, hurma, elma, bütün meyve ağaçları kurudu.
İnsanoğlunun sevinci yok oldu.
Ey kâhinler, çul kuşanıp yas tutun.
Ey sunakta hizmet edenler, ağıt yakın,
Ey Tanrım’ın hizmetkârları, tapınağa gelin,
Çul içinde geceleyin.
Çünkü Tanrınız’ın Tapınağı için
Tahıl ve şarap sunusu kalmadı.
Oruç için gün belirleyin, özel bir toplantı yapın;
Yaşlıları ve ülkede yaşayanların tümünü
Tanrınız RAB’bin Tapınağı’na toplayıp RAB’be yakarın.
Eyvahlar olsun! Çünkü RAB’bin günü yakındır.
Her Şeye Gücü Yeten’in göndereceği yıkım gibi geliyor o gün.
Yiyeceğimiz gözümüzün önünde yok edildi.
Tanrımız’ın Tapınağı’nda sevinç ve coşku sona erdi.
Tohumlar keseklerin altında çürüdü,
Tahıl yok oldu,
Ambarlar boş kaldı, depolar yıkıldı.
Hayvanlar nasıl da inliyor!
Sığır sürüleri çaresiz.
Çünkü otlaklar kurudu.
Koyun sürüleri perişan oldu.
Ya RAB, sana yakarıyorum.
Çünkü ateş otlakları yok etti,
Bütün ağaçları kavurdu.
Yabanıl hayvanlar bile sana sesleniyor.
Çünkü akarsular kurudu,
Ateş otlakları yok etti.